Nie tylko społecznie. Zatrudnienie i wolontariat w organizacjach ...

146 Ewa GiermanowskaAd ap ta cja do pra cyPro ces ad ap ta cji do pra cy m³odych osób w trze cim se kto rze na ogó³ nie by³sfor ma li zo wan¹ pro ce dur¹. Rza d ko wrê cza no im go to we za kre sy obo -wi¹zków, cza sa mi pro szo no, aby sami je opra co wa li, jako ¿e na ogó³ ta kie do -ku men ty nie ist nia³y. Osob¹ wpro wa dzaj¹c¹ w obo wi¹zki s³u¿ bo we zwy kleby³ ktoœ z kierownictwa organizacji. Najczêœciej proces wprowadzenia w obowi¹zkiza wo do we obe j mo wa³ przed sta wie nie no wej oso by ko le gom z or ga ni -za cji i ust ne poin for mo wa nie o tym, czym ma siê zaj¹æ i do kogo ewen tu a l niezwró ciæ o po moc. Brak przy goto wa ne go sta no wi ska pra cy wy ma ga³ odm³odych osób du ¿ej samo dzie l no œci i za rad no œci. Nowo za trud nia ne oso byczê sto nie otrzy my wa³y wy cze r puj¹cych in fo r ma cji od no œ nie do po wie rzo -nych im obo wi¹zków lub wy ko ny wa³y za da nia, do któ rych nie mia³ywystarczaj¹cych kwalifikacji:– U mnie to wygl¹da³o to tak: tu taj jest two je sta no wi sko pra cy, radŸ so biesama.– Mnie wpro wa dza³ je den z cz³on ków zarz¹du, bar dzo mi³y zreszt¹, i po wie -dzia³ tak, w cza sie rze czy wi stym mogê to przed sta wiæ: to jest ko le ga, wy mie -ni³ imiê, on jest z in nej or ga ni za cji, ale bê dziesz z nim sie dzia³a na ra ziew po ko ju, bo na ra zie nie mamy je sz cze swo je go biu ra, za raz ci przy nio sê lap -topa, któ re go po ¿y czy³em z or ga ni za cji je sz cze in nej, a tu masz piêæ se gre -ga to rów i za po znaj siê z za wa r to œci¹, a tu taj masz ko re spon den cjê, któ ra dotej pory nie zo sta³a opi sa na i ja k byœ mia³a ja kieœ py ta nia, to ja je stem po kójda lej.– Wpro wa dze nia do pra cy nie by³o ¿ad ne go, by³o tak, ¿e pe³no mo c nikzarz¹du przy szed³ ze mn¹ do biu ra, usiad³ ze mn¹ na dwa dzie œcia mi nut,przes³a³ mi ko³o piê æ dzie siê ciu ma i li, za³o¿y³am so bie skrzyn kê po cztow¹,no i ko niec; posz³am do pra cy, nie maj¹c po jê cia, ¿e od dzia³ by³ dwa mie -si¹ce bez oso by zarz¹dzaj¹cej zupe³nie, i nikt mi nie prze ka za³ ni cze go, mu -sia³am przez mie si¹c cza su usta laæ sk³ad od dzia³u, czy li któ re fi r my na le¿¹do mo je go od dzia³u, a któ re nie na le¿¹, tak ¿e szko da s³ów, ³¹cz nie z tym, ¿efo r mu³ê daty naj pierw mam: rok, po tem mam mie si¹c, po tem mam dzieñi nie mogê w ¿ad nym pi œmie na pi saæ ina czej, bo ko niec, i mu szê w TimesNew Ro ma nie pi saæ czcionk¹ dwu nastk¹ z od stê pem pó³tora wie r sza.– Ja swo je biur ko pra wie zna³am tak tro sz kê, zna³am wszy stkich lu dzi, zna³ammie j s ce, wiêc ja k by to by³o zupe³nie ina czej, na to miast, co siê bar dzo zmie -ni³o, to ¿e po nie wa¿ to jest ja k by fra g ment mo jej pra cy, za czê³am wy cho dziædo ucho dŸ ców, to zna czy tam przy chodz¹ do nas i po pro stu z nimi roz ma -wiaæ o tysi¹cach ró ¿ nych ich pro ble mów, i my œlê, ¿e nie mia³am w ogó leœwia do mo œci tego, ja kie to bê dzie wy zwa nie, co bar dzo trud ne, obci¹¿aj¹cebar dzo.