Nie tylko społecznie. Zatrudnienie i wolontariat w organizacjach ...

194 Anna Kwia t kie wicztu je ten se ktor jako je sz cze jed no z miejsc, gdzie mo ¿ na zna leŸæ za trud nie nie:Du¿o mó wi li œmy o mi sji i o tym, ¿e to spe cja l ne oso by przy chodz¹ do or ga ni za -cji. Ja tak nie do ko ñ ca bym siê z tym zgo dzi³a. Z mo ich ob se r wa cji wy ni ka, ¿eco raz czê œciej ry nek pra cy w or ga ni za cjach po zarz¹do wych jest ryn kiem pra -cy jak ka ¿ dy inny se ktor.Zatrudnienie w sektorze organizacji pozarz¹dowych jest atrakcyjne, ponie -wa¿ pozwala zdobyæ doœwiadczenie zawodowe, a po dwóch-trzech latachu³atwia otrzymanie pracy w biznesie. Respondenci oceniaj¹ tê sytuacje jakonaturaln¹ kolej rzeczy: Ja uwa ¿am, ¿e je ¿e li s¹ lu dzie, któ rzy przy chodz¹, bouto ¿ sa miaj¹ siê z misj¹, to zna ko mi cie. Je ¿e li s¹ inni, któ rzy tra ktuj¹ to jakomie j s ce pra cy, a s¹ do bry mi spe cja li sta mi, to je sz cze le piej. Bo niby dla cze gonie? Tak jak po wie dzia³am, to œro do wi sko ma siê do sko na liæ, ma pod wy ¿szaæswoje kwalifikacje.Na pod sta wie wy po wie dzi ucze st ni ków dys ku sji mo ¿ na po sta wiæ tezê, ¿euleg³ zmia nie pro fil oso by po szu kuj¹cej pra cy w trze cim se kto rze. Poza oso -bami, które szukaj¹ w tym sektorze zatrudnienia z uwagi misjê organizacji,jest te¿ grupa specjalistów, którzy traktuj¹ to zatrudnienie jak pracê w ka ¿dymin nym se kto rze. Po wo du je to zmia nê w re la cji: pra co da w ca – pra co w nik, któ rastaje siê relacj¹ oparta na zbiorze wzajemnych praw i zobowi¹zañ. Respondenciuwa ¿aj¹, ¿e naturalne jest, ¿e wraz z dojrzewaniem sektora pojawiaj¹ siêocze ki wa nia co do pe w nych stan dar dów w za kre sie za trud nia nia, np. od po -wied nich wa run ków pra cy, czy te¿ go dzin pra cy. Obe c nie trud no ocze ki waæod pra co w ni ków ta kie go en tu zja z mu jak w cza sach po wsta wa nia se kto ra, gdyzda rza³o siê, ¿e lu dzie pra co wa li o wie le wiê cej, ni¿ wy ni ka³oby to z za kre suza dañ okre œlo ne go umow¹ o pra cê i nie ocze ki wa li w zamian dodatkowegowynagrodzenia.Warto zauwa ¿yæ, ¿e ta sytuacja jest czasami trudna do zaakceptowania dla„ojców za³o¿ycieli” trzeciego sektora – osób, które tworzy³y sektor i pracuj¹w nim od lat. Oso by te pod œwia do mie ocze kuj¹ ta kie go sa me go zaan ga ¿o wa -nia od „no wych”, przy chodz¹cych do pra cy w se kto rze, a do ma ga nie siê przeznich od po wied nich wa run ków wy ko ny wa nia pra cy uwa ¿aj¹ za wy gó ro wa ne¿¹da nia i do wód bra ku uto ¿ sa mia nia siê z misj¹ or ga ni za cji. Re spon den ciprzewiduj¹, ¿e trend „normalizowania siê” sposobu pracy w trzecim sektorzeutrzyma siê: Mi sja i to wszy stko jest sza le nie wa ¿ ne, ale musi byæ po pro stu ja -kaœ zdro wa rów no wa ga, ¿eby nie prze sa dziæ, bo lu dzie to widz¹, i to po pro stunie jest do bre. I dodaj¹, ¿e nadmierne eksploatowanie znaczenia misji i „pod -pieranie siê” ni¹ przy jednoczesnej eskalacji wymagañ wzglêdem pracownikanie jest uczciwe.Cech¹ charakterystyczna trzeciego sektora wydaje siê wiêksza mo ¿liwoœæbezkolizyjnego ³¹czenia ¿ycia zawodowego z prywatnym. W tym sektorze niejest to ta kie niew³aœciwe jak w sektorze biznesu.