Nie tylko społecznie. Zatrudnienie i wolontariat w organizacjach ...

Finansowo-prawne podstawy zatrudnienia 29zwi¹zków za wo do wych lub grup o po do bnym cha ra kte rze, czy te¿ wpro wa -dze nie tzw. p³acy mi ni ma l nej.Z eko nomi cz ne go pun ktu wi dze nia fun kcjo no wa nie ta kiej kon stru kcji, jakp³aca mi ni ma l na ogra ni cza wo l ny ry nek. Jest ona bo wiem „pra w nie usan kcjo -no wa nym naj ni ¿ szym wy na gro dze niem okre œlo nym dla przy jê tej jed no stkiczasu, nale ¿nym za pracê wykonan¹ w ramach stosunku pracy, przy ustalaniuktó rej zwy kle uw z glêd nia siê po trze by pra co w ni ków i ich ro dzin” 3 . Wpro wa -dzo na usta wo wo mi ni ma l na wy so koœæ wy na gro dze nia win na „od po wia daæpo zio mo wi pod sta wo wych po trzeb, któ rych za spo ko je nie po wi nien gwa ran -to waæ do chód z ja kiej ko l wiek pra cy” 4 . Jest to roz wi¹za nie sto so wa ne w po -szcze gó l nych usta wo da wstach œwia ta ju¿ od XIX wie ku, wpro wa dza nez myœl¹ realizacji ró¿nych ce lów maj¹cych zna cze nie za rów no dla w³adzy pañ -stwo wej, jak i dla pra co w ni ków. Cho dzi tu taj prze de wszy stkim o prze ciw -dzia³anie wy zy sko wi, zwa l cza nie bie dy, mo ty wo wa nie do po dej mo wa nia pra -cy i do uniezale ¿niania siê od pomocy finansowej pañstwa, a tak ¿e o wzrostproduktywnoœci pracy, czy te¿ zwalczanie nieuczciwej konkurencji 5 . Tro chêinaczej jest ta kwestia postrzegana z punktu widzenia pracodawców, którzynie za le ¿ nie od ko niun ktu ry go spo da r czej, w³as nej kon dy cji, czy te¿ mo ¿ li wo -œci za trud nie nia pra co w ni ków zo bo wi¹zani s¹ do p³ace nia im wy na gro dze niami ni mal ne go. Prze pro wa dzo ne ba da nia wska zuj¹ ta k ¿e na nie ko rzy st ne od -dzia³ywanie p³acy minimalnej na rozmiar zatrudnienia, okazuje siê, ¿e p³acami ni ma l na nie jest tu klu czow¹ de te r mi nant¹ 6 . Jej wp³yw po le ga g³ów nie natym, ¿e sta no wi ona po ziom wyj œcio wy dla obo wi¹zuj¹cej hie ra r chii p³ac, a coza tym idzie, jej wzrost wp³ywa na wzrost po zo sta³ych sta wek, a ta k ¿e nie ste tyi ko sztów pra cy 7 .Ele men tem swo i ste go „sty ku” po miê dzy grup¹ pra co da w ców a grup¹ po -szu kuj¹cych pra cy jest wiêc p³aca. Jed ni i dru dzy maj¹ w sto sun ku do niejokre œlo ne ocze ki wa nia. Pra co da w cy, dla któ rych wy na gro dze nia pra co w ni -ków s¹ ko sztem, chcie li by – w myœl za sa dy ma ksy mali za cji w³as ne go zy sku– prze zna czaæ na ten cel jak naj mnie j sze œro d ki. Zgod nie z de fi nicj¹ po pyt napra cê jest zak³adan¹ od wrotn¹ za le ¿ no œci¹ miê dzy p³ac¹ re aln¹ a wie l ko œci¹za trud nie nia w da nym okre sie, przy za³o¿e niu, i¿ po zo sta³e czyn ni ki nie ule -gaj¹ zmia nie 8 . W pra kty ce oz na cza to, i¿ im wy ¿szy po ziom p³ac, tym mnie j -3W. Go l nau: Zna cze nie p³acy mi ni ma l nej dla fun kcjo no wa nia ryn ku pra cy, Wy daw ni c -two Uni wer sy te tu Gda ñ skie go, Gdañsk 2007, s. 16.4L. Flo rek, T. Zie li ñ ski: op. cit., s. 10.5Por. W. Go l nau: op. cit., s. 69.6Ibi dem, s. 251-290.7Por. A. Ne hring (red.): Ry nek pra cy a roz wój ma³ych i œred nich przed siê biorstw w wo je -wó dztwie ma³opo l skim, Wy daw ni c two Aka de mii Eko no mi cz nej, Kra ków 2004, s. 58.8D.R. Ka me r s chen, R.B. McKen zie, C. Na rdi nel li: Eko no mia, Fun da cja Go spo da r czaNSZZ „So li da r noœæ”, Gdañsk 1992, s. 671.