interpretatio latina - Notes du mont Royal

5io EXPLICATIONES AD ISTHM. III. IV.
limach. in Apollin. 0«- Av£optv, nt f3ovrat> cpovov diitiv, Enrip. Hippolyt. 537.
XaXxoapdv, sic Memnonem xaXxodpa* dicit Itthm. IV, 45. aere armatum, bellicosum,
quemadmodum aliat alxftnral dicuntur. Neque enim cautam video cur ferro caesos
interpreter contra uium, quum etiara v adtit, nec conttet quid Thebani de
mortis ratione tradiderint. Explico igitur, aereis armis indutos. In vocabuli tcriptura
varitnt libri ap. Tzetzen ad Lycophr. 662. hunc locum ciiantem a voce %aXt€. usque
ad vloiit. Igitur tub occasum tolit accensa flamroa per totam noctem ardebat. Ad
xviaadvxt xanvif apte Schol. comparat Hom. II. a, 317. Kai Stiirepov dftap ixeltov
xipft' didkttv yiyvttat, la^vos tpyov, h. e. et per stauentem diem fit annuorum ludorum
certamen, roboris contentio. Nam xipfia aiv est ipsa contentio certamina decernens,
xpiote o\iv quae dicitur Nem. X, 23. ubi vide. yltu*w&iie xdpa uupxote:
fuit igitur praemium certaminis corona myrtea, quum epitaphiut ettet hic agon, monente
Scholiasta. Ac fuit myrtus mortuis sacra, de qua re cf. interprett. ad Eurip.
Electr. 324. 1'robabile ergo est, quod Scholiattes censet, quainquum myrti nsus symbolicus
varius fuit, cf. Faachal. de coronit, et Spanhem. ad Callimach. Hymn. in
Dian. 201. sltvHwStie ftvpxote, coronatus alba myrto. Cum plura genera myrti veteres
distinguant, videtur intelligenda i.ivnt), cf. Geopon. XI, 7. Flin. XV, 29. ln hoc igitur
certamine hic vir duas reportavit victorias, postquam iam ante de pueris reportaverat
unam, obsecutus consilio aliptae. Devoce nintdutv cf. Boeckh. nott. critt. ad
I'yth. III, 2Q- Orseat fuit pueri alipta. Nam xv(3tpvart)p oiaxootpotpoe est magister,
tit Nem. VI. fin. Melesiat dicitur xstpuiv re xal laxvoe dvioxoe. Tep"nvdt> intord-
£o)V xdptv, dulcem laudem fundens. Denique quum Scholiattet interpretetur dvvpvT/ooi,
tcribendum videtur xwfta^ofiai, ut emendavit Abresch. Obtt. mitc. nov. T. I.
p. 09. Frobat etiam Hermannus. Similiter futurum positum Isthm. V, 71. in fine
carmims.
I S T H M. IV.
X-iximium hoc carmen tertium est, quod cecinit Lamponis filiia Pindarui, qunm Phy*
lacidas filius natu minor iterum in Itlhmiia vicisaet, Olymp. jty, 3. uti videtur. Vide
2uae de hac ro ditputavimus in introductione ad Nem. V. ubi etiam de ipsa familia
iotum. Carmen cantatum in Aegina; sed de ratione epiniciorum nonniti coniectnram
habeo. Cantatum suspicor carmen die sacro Thiae apud Lamponem. Ac Thiae
quidem die sacro haeo epinicia babita esse, nt solebant passim festos deorum dies eligere
epiniciia celebrandis, nunc inde coniicio, quod hoc carmen tale ett, ut hymnum
possis dicere in Thiam magnificentissimum. lnania ornamenta respuebat poesis epinicia
1'indari, non teinere arripiens quidquid speciem pulchri haberet, aed temporibua,
locis, personis se accommodana quam posset maxime, ut plane convenientia exhiberet
carmina, quibus esset naturalis, non fucatus nitor. Quare etiam hoc loco cave
cogites de phantasmate casu a Findaro arrepto, sed idoneam tibi persuadeaa eiua rai
causam poetae fuisse; ac Tbiam cultam esse in Aegina ut nobis dubium non ett, ita
etiam lectori fortasse probabile fiet infra. Ut tamen non in pvblica urbis tollemnitate
aed apud Lamponem carmen credam cantatum, ne -alia affetam, facit iinprimis lo>