interpretatio latina - Notes du mont Royal

. ',u * ^ J , :tll hiKKl'
434. EXPLICATIONES AD NEM. VII.
paucorum verborum etiam non verorum copiosae laudis molestiam declinant. Hoc,
quemadmodum alibi in huiusmodi rebus facit, exprimit comparatione ex eo certaminum
genere desumpta, in quo victor excellebat, qui quum quinquertio vicisset, etiam
iaculandi peritissimus erat. Non faciam, ait, quemadmodum in quinquertio qui immenso
iactu terminuoi longe superantes adversarium ab ultiino certamine, lucta, deterrent
atque ita ab ulteriore labore liberantur, antequam in fervidioras solis radios incidant.
Quamquam enim ultra terminum iaculari per se gloriosum erat, tamen hoc
tentatum videtur etiam ea decausa a certantibus, ut sic adversario deterrito aviSounl
et axovitl vincerent. Non videtur mihi hoc fecisse Sogenes, sed omnia proposita cortamina
eum credo strenue exaecutum, quo posito simul tectam laudem habebimus Sogenis
et causam idoneam huius a poeta adductae comparationis. Sequimur igitur
Boeckhium nostrum in eo, quod ille de ordine certaminum quinquertii disputavit in
notis criticis et quod monuit, factum passim, ut quum aliquis prioribus quattuor certaminibu*
vicisset, imprimis vero iaculum ultra terminum proiecisset, deterritus antagonista
luctam deprecaretur. Atque hoc nunc etiam Hermannus probat: de ordine
ludorum loco Fausaniae (III, 11, 6.) Boeckhius addit Herodot. IX, 33. Xenoph. Hist.
Gr. VII, 4, £9. et diversa tradentem Eustathium ad Iliad. i/>, p. 1320. iQ. item Pausan.
V, 7. extr. ubi quod saltui accini Pythicum canticum dicatur, id eo pertinere
notat, quod saltus certamen in pentathlo primum fuerit: idem ob aWoiva aUov apponit
Pausan. VI, 24, 1. ubi Hellanodicae dicuntur tteiivat (Aeoovorjt trjg ijfiipae
inl TO nivra&lov xal oaa (iaoia aXla bvofia^ovaiv. Haec quidem de ludorum ratione.
lllud tamen nunc Hermannus mihi recte perspexisse videtur, quod verba oe igintftxpiv
— iftneoslv, non ad Sogenem pertinent, sed comparationis antecedentis pars sunt,
h. e. universe dicta accipi debent. Hoc mihi placet propterea, quod sic omnia ad
aptiorem redeunt sententiam. Si enim illa verba de Sogene accipis, incommode Pindarus
dicet: Deiero me non facturum quod tu fecisti; qui hoc potius dicere debebat:
Deiero me non facturum, quod passim faciunt certantes, tu tamen non fecisti.
Atque hoc ipsum consequimur altera explicatione probata, quam etiam Boeckhio his
ipsis argumentis et iis, quae mox dicturua sum, iam persuasi. Ceterum Hermannus
totum locum interpretatur sic: „Deiero, me non terminos egressum, aerei iaculi instar,
celerem concitasse linguam, quod non sudantem a lucta cervicem ante fervidiores
solia radios dimisit; si Tabor fuit, plus consequitur voluptatis. Sine me. Si longius
feror, victori non piget debitas laudes persolvere. Mena poetae haec est: non
ego temere ac levi opera plus iusto te laudo, ut qui in quinquertio iactu longe metam
superantes ab luct» adversarium deterrent; iucundius est enim labore victoriam
consequi; quare sine me, si longius deduxi carmen." Ita Hermannus. In quibus quid
probexn, quid improbem, partim iam signiftcatum est, partim infra significabitur. Ex-
^osito sensu loci de consilio poetae dicendum. Corona, quam parat, est plane singularia;
verendum igitur erat ne videretur modum et veritatem in ea re excedere,
iterumque carperetur ab Aeginetis. Quare quum hoc agat per totum carmen, ut
nonnisi vera et iusta se canere affirmet, nunc etiam Sogenis laudes hinc orditur, curatque
sedulo ut totum hoc carmen vere tale esse videatur, quale in exordio descripsit.
Altera cauaa non minus gravia, opinor, haec est, ne forte, tam insignem coronam
parans, etiam Sogenem offenderet, qui u non immodestus erat, non poterat non
miran tam inusitatam laudem, ut verendum esset, ne etiam hic tumidhia quam veriua
haec dicta crederet. His explanatis omnibus, siquis quam accuratissime enunciatam
cupiat habere xneam de toto hoc loco sententiam, Pindari mentem exponam sic: So-