interpretatio latina - Notes du mont Royal

EXPLICATIONES AD NEM. III. 373
tus erat; in altero autem membro, ut saepe fit, mutavit conslructionem et posuit accusativum.
Haec omnia si non plane inepte disputavimt», apparet iam xbv ante i\9dft~
fiiey mutandum esse. Ac coniecit Hermannus xo y , quo melius equidem invenire non
potui. Boechbius tamen in sua sententia perstans verba ita coniungenda arbitratur:
»« fuv ftivuv 0iX. iv Softote, Hittje xonpuxov, oXov S' 'enttx' dv xporov, ut xonptZxov et
inetxa more usitato sibi respondeant; et quae sequuntur xbv i&dftpeev etc. per egressionem
eo quidem fine uddita censet, ut celeritas quoque AchUlis deabus admirabilis
visa celebraretur ob id ipsum, quod antea de illa nihildum dictum erat; non tamen
ita, ut haec in iuvene tandem praedicaretur, sed simpliciter; baud aliter ac si esset:
oe ixxiivtr iXdtpove dxtv ttwHtv SoXiuv -9' ipximv, itixt ttal Jaftftijoat avxbv "Aoxtfuv
etc. Illud autem xa fttv ftivorv OtX. iv Softote oppositum iudicat ei Achillis aetati,
quum ad Troiam dimicaret, de qua re deinde mutata oratione dicatur vs. 57 sqq.
transitu facto inde a vs. 50. Haec Boeckhius.' Fost quae omnia vix restat quod monendum
sit. OtXvpae iv Softote est in antro Chironis, qui matrem habebat Fhilyram,
patrem Cronum, cf. Apollon. Rhod. II, 1254- ibiq. Schol. Fuit antem illud antrum
etiam Pbilyrae sacrum: cf. Pyth. IV, 103. Jipaxvoibapov est epitheton iaculo per se
conveniens. Cum Diana iungit Minervam bellicarum virtutum ipsiusque Acbillis insigniter
arnantem. Denique "pxta sunt retia, cf. Herod. VII, 85. Heindorf. ad Flaton.
Sophist. p. 255. Pergit iindarus vs. 50. Xtyofttvov bl tovto npoxipuv inoe i/«, traditutn
autem hoc hahto ab antiquis. Cniidnam? Referunt vulgo ad antecedentia, vix
recte. Nam ne abrupta sint, quae sequuntur, censendnm est Pindarum nunciare rem
statim explicandam. Similia exempla vide ab Hermanno allata ad Hom. Hymn. in
Vener. p. 99. Quare etiam colon malim post Yjjfw positum, quemadmodum Lonicerus,
Philippus, Portus, alii voluerunt. Ceterum nexus hic est: Qtrum in antecedenlibus
Achillem poerum viderimus apud Chironem habitantem, Pindarus hoc nunc accuratius
explicat. Fuisse «nim erum in disciplina eiusdem Chironis, qui Iasonem et Aesculapium
celeberrimos heroes educaverit. Tpdcpt — ivSov axijtt, ut Nem. VIF, 44. 'ivbov
aXott 'iftfttrai. De tasonea Chirone educato cf. Fytb. IV, 102 seq.; de Aesculapio
Pyth. III, 5 seq. 0npftdxtox ftaXaxox»*$a vo/xov, herbarum legem s. veram tractandi
rationem, herbarum usum leni manu administrandum. Nam ftaXaxd xtip est quae dolorum
lenimen affert, Fyth. IV, 271. adde ftaXaxde inaotbde Pyth. III, ^i.^Nvfttptvoe
b' avxts x. x. X. alio tcmpore partes eiut fuerunt in Thetidis cum Peleo nuptiis concili'
andis. Nam ut caperet Thetidem, monuerat Peleum et apud se in antro celebratas
viderat nuptias. 'AyXaoxnavov scripsit Boeckhius ex libro scripto et librorum scriptorum
vestigiis, cum antea haberetur dyXaonapnov. Significavit mihi Theophilus Fridericua
Welckeros, amicus coniunctissimus, sibinon probari hanc emendationem. Quamquam
enim, ait, dyXaoxapnoe hoc uno loco audit Thetis, sunt tamen similia qnibus
hoc defendi potest. Neptnno enim Cereri se miscente orta Despoena (Fausan. VIII,
42.), et habuit Ceres.caput equinum (cf. ibid.), Neptuni symbolum, ut appareret coniunctas
esse horttm deorum vires. Forro Neptunus dictus tpvxdlfttoe apud Argivos
(Pausan. II, 52, 7.% quandoquidem plantae nutrimenta capiunt ex aqiia. Adde Flutarcb.
Sympoa. Tom. III. Fart. II. p. 1013, Wyttenb. ubi tamen res perperam explicatur.
Etiam yttopyhe fuit Neptunus (cf. Fhilostrat. Icon. 1T, 17. p. 8350- Nec praer
teriri debet Fvdpvtjv diotam Nereidum unam, quum pascua irrigua secundent agrorum
proventum. Adde nos pauca tenere deThetidis religione et interiisse 111ulta.de Acliilla
cantata ab epicis, unde quunrFindarus haurire potuerit hoc epitheton, non statim videbitur
esse damnanduni. Nam Tethys quidem noXvxtxvoe mater fuit fluniinum et