interpretatio latina - Notes du mont Royal

660 FRAGMENTA PINDARI. EZAJHA.EIA
ad Psalychidas pertinebat, ex quorum gente Fytheas; sed prius fragmentum ett ex
oda Midylidae tcripta.
97a°°
Schol. Sophocl. Oed. T. 808- "Afian ronoe Avxlae. Iv&a Ugov iartv 'AnoXXwvoe'
ij Sta raiv 2afilo>v, OTI xal ixel uavrevovTai, o>e xal IlCvSagoe' rj inl T&*
navtj^vgtwv. Lyciae Abas dicit, pro qua debebat Fhocidem appellare. Safilwv corruptum
est: ted quinam Abis Apollinis oracula ediderint, ruihi incompertum. Vide
tamen ne scribendum sit Siot icov ' lafiiSwv, ut late tparga Iamidarum Apollinea gent
etiam Abarum Fhocicarum oraculum tenuerit.
98-
£oi Schol. Find. Fyth. II, i2fl. ex Nostro:
AloXeie t (faive AwgCav xiXsvfiov vftvtov,
Aeolensis ibat Doriam hymnorum viam. Rom. dmgtae et vftvwr. Numeros carminis,
ex quo hoc fragmentum petituna est, notat Scholiastes, quantum enm intelligo, fuisse
Aeolios: et cooveuit huiut articuli mensura. Iam vero quum Aeolii viri mentio videatur
non aliena ab ipsius illius carminis musica ratione fuisse, quippe quum Scholiastes
hoc fragmentum eam ipsam ob causam afferat, ut verbis poetae rhythmi genus
indicatum esse pateat; probabile mihi visum est, etiam Acogiav x£kev&ov 'vfivwv
pertinere ad eiusdem odae indolem musicam: quamquam intelligi in fragmenti brevitate
non potest, quomodo illa veiba, quae narrant de nescio quo, ipsam eiut quoque,
in quo posita erant, carminit indolem tetigerint. Quodsi tamen Scholiaste duce haeo
verbn ad illius carminis musicam rationem pertinere putabis, intelliget cur- in ea oda
Aeoliam et Doriam harmonias mistat fuisse coniecerim Metr. Find. p. 257. Sin Scholiis
fidem derogaveris, nihil in illit verbis repereris praeter hoc, Aeolensem aliquem
Dorio cantu usum esse. Tum igitur vox AloXeve nihil nisi originem eiut, de quo agebatur,
viri signincabit, ut Fyth. VIII, 21. Awgtele xwftoe non ett carmen Dorio
modo cantatum, sed tollemnitas mutica acta a Doriensibus viris Aeginetis: unde poeta
non dixit Jwglw r« xwfito sed Awgiel. Ibidem in Explicatt. Jwgtel eo tpectare
lignificavi, ut Aeginetae insigniore laude mactarentur: nunc quum in hunc locum
denuo inciderim, iuvat addere, quod tum timidior non audebam proponere, illam praedicationem
Aeginetici chori, ut Doriensis vocaretur, «imul a poeta praelatam esse, ut
Aeginetae Dorienset opponerentur Ionibut Atheniensibus, et Apollo Doriensibus, qui
Atheniensium tum hottet erant, magis favere videretur.
99.
»02 Megnopere dubito de veritate Scholiastae Apollonii I, 411. Alawvle noXie rijc
Mayvtjoiae anb TOU nargbe 'Idaovoe,- we xal HivSagoe tftiai xal OtgtxvSne. Findari
auctoritatem omittit Steph. Byz. v. Atoav: igitur vide ne poerae nomen ad tolam
Aesonit Iasonit patrit mentionem Pyth. IV. factam sit referendum.
100.
£03 Stephanui Byzantiui: 'Aniaae C-dnioavToe) ogoe rije Nepiae, we IJCvSagoe xal KaX-
XCfiaxoe iv TglTij. Haec Stephanus: apud eundem vero in fragmento de Dodona pro
Pindaro Pandarum (Iliad. S, IOI.) intelligendum etse docti dudum monuerunt. Idem
faciendum in excerpto Grammatici bibliothecae Rehdigeranie Vratislaviemis, quod