interpretatio latina - Notes du mont Royal

18 PROOEMIVM.
censita: *Enu.t'i&n Si acpuSQa i/xd ndvTCov TCOV 'EXXtjvotv Sid TO VTIO TOU
AxuXXcovog OUTCO rpiXtTo&ai, ojg xai /utQtSa TOJV itQOgcptQOfJtvcov rw tf-toj
Xafifidvtiv xul TOV itQsa ,8occv iv raig &vaiaig TLivSaQOv ini TO Stinvov
TOu&tov: item Vit. Vrat. 'AXXd xal iv JtXcpoig 6 nQorpi]Tng ptiXXojv xXtitiv
TOV vtcov xtiQuoati xa& tjiisQav • HivSuQog 6 fiovoonotog xaQtTco tig
TO Stixvov TCO &tco. De Theoxeniis v. ad Olymp. IX, 104. sqq. Athenis
vero tum puerum Pindarum aliquamdiu versatum esse supra monuimus,
tum illum eo Nemeft profectum ad dithyrambum docendum patet ex
Fragm. Dithyr. 3. idque post hibernam Nemeadem hieme anni Olympiadis
secundi actam: duosque eum ibi in Dionysiis dithyrambos scenae
commisisse tradit Ilimerius Orat. XI, t\. p. 578. Wernsd. Sed locus
Aristodemi ap. Athen. XI, p. 495. F. qui ad Atticam commorationem
refertur, huc non pertinet: cf. Praef. Schol. T. II, p. XV. Athenienses
autem, quum ob laudes illis tributas Thebani Pindarum pecunia
multassent, ampliorem ei summam restituisse dicuntur et alia honorum
decrevisse, haud dubie aliquo post pugnam Plataicam tempore.
Auctoritates veterum v. ad Fragm. Ditliyr. 4. huius loci est quae de
honoribus illis Pindaro habitis dicuntur, accuratius examinare. Et plura
quidem Athenienses illi ornamenta tribuisse praeter alios etiam Pausanias
docet; quibus primum proxenia comprehenditur. Quae qunm publico
decreto honorificentissimo, qualia supersunt innumera, conferri solita
sit, ex ipso decreto hausisse putandus est Isocrates n. dvTiSoa. p. 87ed.
Orell. ex quo solo compertum est proxenum Atheniensium esse.
Pindarum constitutum. Neque id mirum; nam aliam quoque ab aliis
poetae delatam proxeniam ipse Nem. VII, 65. commemorat, de qua v.
Comment. Alterum est quod illi Athenienses pecuniam donarunt; summam
varie definitam esse laci veterum docent: Isocrates decem millia
drachmarum dicit, magnam illa aetate argenti vim; eique, quem ex decreto
haec petivisse arbitror, nolim fidem denegare, quum praesertim
ceteri testes non magni sint momenti. Postremo Pindaro dicuntur pro
laudibus statuam posuisse, notante etiam Pausania. Res certa est; ipsamque
statuam sibi visam describit Sophista qui Aeschinis personam
mentitus Epistolas scripsit, in quibus Epist. IV. haec habentur: xal J\V
avrij (/7 tixcov xaXxij~) xal tlg rjfidg irc KQO Ttjg /SaaiXuov OTodg, xa&t'//utvog
ivSvfiaTi xal XVQCC 6 I2ivSaQOg, SuxSnfia i^cov xal ini TOJV yovdrojv
dvuXiy/utvov (SiftXiov. Sophistam dixi; nam Aeschinem haec non scripsisse
apertum est: et insunt eidem epistolae aliae nugae, quas in Introd.
ad Olymp. VIF. argumentis chronologicis confutabo. Ille igitur
Sophista statuam Pindaro superstiti positam esse putabat, et Aeschinis
aetati id tribuit, quod suae soli conveniebat: r\v avrii xal eig r/fidg in: