interpretatio latina - Notes du mont Royal

108 EXPLICATIONES AD OLYMP. I.
eliam Ganymedes ad Jovem pervenit. Qui quum evanuisses, invidi vicini laniatum te esse
divulgarunt et discerptum, carniumque tuarum frustula cometa esse. Pelops Hlius Tantali
ex Clylia Ainphidainantis vel i.uryanassa Xnnthi (cf. Schol. vs. 72. vulg. Scbol.
Eurip. Orest. 5. 11. Pherecyd. l''ragm. p. 99. et ibi Sturz.). Nota bf interposita vocula
a vocativo direniptum, ut Iliad. a, 2(j2. /? 544. flo2. Aeschyl. Prometh. 3. Pyth.
I, 6|J. plura ex Pindaro v. nott. critt. p. 420. ubi corrige Pyth. IV, 59. TTpotfptav,
maxime poetarum. Evvofttoitttov, non hlii caede cruentum. Q>C).av StnvXov, diis opinor;
etsi possis etiam ita accipere ut tpiKoy rjtop dicitur et similia. De structura verborum
xQvaiaioiv av' 'innotf cf. nott. critt. Xpvotai 'innoi sunt quadrigae, equi cum
curru, qui quod aureus est aureaque equorum fraena et phalerae sunt, innoi dicuntur
xpvatai. Cf. vs. 07. Olymp. VIII, 51. et formulam dv' 'innoiot, itipaotv, super
quadrigis Olymp. XI, 72. atque ubivis. De Ganymede post Pelopem in caelum ascendente
v. nott. critt. praestat tamen Pindaro Ganymedem Laomedontis Rlium habitum
esse, ad quam genealogiam cf. Cic. Tusc. I, 26. Eurip. Troad. Q22. quamquam posterior
locus nonnullis dubius visus (V. Barnes. coll. lntt. Hygin. Fab. 271.): neque
omittam otiam Ili filium Ganymedem ferri (Tzetz. ad Lycophr. 34.). Pelopem vero
in Olympo degentem etiam Epicharmus videtur fecisse ap. Athen. VIII, p. 338. D.
0 Ztve fi' ixdita» nilonl y' epavov eattSrv. Lucian. Charidem. c. 6. TliXoxp te ydp
T«r« (T5 MUM.U;) £«?**' *°' s ^ eo '? dftBpoatae fteiioyi xal Tavvftrfbrie 6 to Japbdvo «ro»
xexpattjxevai Xiyetat TU navttav inatn $tu>v etc. Zr/vi ttovt' inl /P^oc, nempe quod
ut Neptunus Pclopis, ita Ganymedis luppiter amasius: vide quae de turpi re collegi
ad Plat. Min. et Legg. p. 106 sq. idque ipsum vox XP&K verecundius signiiicat, ut
ap. Oppian. Halieut. I, 503- XQ*°e *#«»*: ac de puerorum Venere cogitasse poetam
apertius vs. 7,5. cptlta biopa Kvnptae dy' ei tt, TJoaetbaov, ie x*Q lv *«UU***. Simul
tamen pincernae comprehenditur munus dilectis datum pueris; idque nobilibus pueris
apud priscos Graecos, Aeoles maxime, sed etiam apud Athenienses, ut Romae, tributum
est, indeque ad divinas quoque epulas translatuin. V. Athen. X, p. 424. E sq.
Quid quod etiam Sipyli Pelops pinceina? Philostratus Imagg. I, 17. p. 789. olfiat
bc ibi IU TliXont dnioitjoite, we Tloattt)tov nott avtbv rtydodt) tfjc iupat olvoxoovvta Iv
Smvkuy tote Seote • xal dyaodeie dvtJrjxtv ie tutl to dpfta ftetpdtttoy ye rjbrj ovta -.
ubi facile intelliges illius tabulae pictae partem ad Pindarica adumbratam esse. Verba
Zrjvi usque ad ^p/oc citantur in Excerpt. e cod. Faris. ad calcem Gregorii Corinth.
p. 679. ed. Lips. Postremo de vs. 59 sq. v. nott. critt. neque me a lectione be>tfiarct
robanda reducunt nuperae facetiae: hilarem enim Pindari Musam de tragica descen-
S
entem pompa leviter subinde iocari plura exempla docent. Vide, si dubites, Olymp.
IX, 52. Pyth. X, 36.
Vs. 52 — 66. Non ego sustineo diis maledicere, ut priores fecerunt malevola illa
fama spargenda: res enim haec perniciosa. Igitur Tantalum contendo a diis maxime amatum
non potuisse tantam felicitatem ferre, sed nectar et amhrosiam a diis ad divinas epulas
data cum mortalibus communicatse: quod quum deos omnia perspicientes non latuisset,
et Tantalo apud inferos poenam infli.verunt, et filium ex Olympo in terram remiseruni.
Ad piam vs. ^2 sq. sententiam cf. Olymp. IX, 40. Maxdpwv ttva, Cererem maxime,
quae ex quaerenda filia esuriens humerum devorasse dicitur. Ceterum similiter Eurip.
Iph. T. 306 sqq. diffidit fabulae de Tantali sceleratis epulis. 'Atpieaftat, desisto,
notione abhorrendi adiuncta. Plato Euthyd. p. 303. A. & TTooeibov, tcptj, betvatv 16yatv
dtftataftaf dfidxta tw dvbps. Demosthenes n. napanpee§. p. 355. £0. iyat bi
dcplatttftai. Simile otdaofiat Nem. V, 16. Nostruin locum respicit Scriptor ap. Suid.