interpretatio latina - Notes du mont Royal

EXPLICATIONES AD ISTIIM. VI. 535
onysum a Findaro iunctum docet; addo Gedikii notam: „In pluribu» antiqui» gem.
mi» Ceres assidet Baccbo (v. Buonarotti Osservazioni sopra alcuni Medaglioni anticbi
p. 441. etMariette Traile des pierres gravees T. II. P. I.)." Intellige autem Baccbum
Thebanum, siquidem bic maxime in priscis religionibus Cabiraeis cultus videtur, dictus
etiam Dionysus, postquam confusus erat cum Dionyso Tbracio, cf. Mueller.
Hist. Orcbom. p. 304- Natus dicitur e Cadmi regia filia, quum Cadmus sive Cadmilus,
aniiquus Thebanorum deus, ad beroicas fabulas revocatus succedente tempore,
pro rege Thcbarum antiquissimo baberetur. Cf. Mueller. Orcbom. p. 216. et p. 461.
Iam memoratur Iovis in fabulis narratus aditus, quum Herculem esset procreaturus.
At^aftiva, quum moenibus reciperes, pro dvix* idtSto, mutata constructione etiam
propter sequens bnors. Venit summum numen cum aurea nive s. aureo iiubre, notum
quod est in huiusmodi rebu» figmentum. Niq>ttv xpvoij), quemadmodum etiam
vtiv et ipaxd[iiv cum dativo. Metifi.#tv 'Hguxltiots yovais, accessit ad eam Ilerculeo
cum semine s.'BpaxWoj onipfta qjipwv, ut dicit Nem. X, 17. Constructio est ut Nem.
X, 69. iyopftadiis axovri Joq). Sponsa etiam tum erat Alcmena Amphitryoni, necdum
nupta; cf. de fabula ad Nem. X, 13. Tertium locum occupat Tiresias, cuius diu
floruerunt apud Tbebanos oracula; nam per septem aut novem aetates traditur vixisse.
Jlvxvds (iovkas de vaticinandi arte intellige, ut est ev(JovXos Bifus Isthm. VII, 32.
Isyptvs evpovlos Pyth. III, 92. Ceterum, ut sunt variae constructiones verborum dolendi,
irascendi, laetandi aliorumque similium, locutionem fuftbv euqpavas cum diversi*
casibus a poeta iunctam vides. Nam ut duftbv eixppaiveiv dftqpi Tttgioiao (iovlais
dixit, sic dicitur %ol.ovu\)ai, dfupl yvvaixl, Xvntia&at dfttpl ovftq>opa, oaitxat rjtop apq>*
'OovoijT. Porro quod dixit, &Vftbv evqpaiveiv dftep' 'JoAaov, de eo cf. Nem. I, 54. Denique
&vftbv tvqgaivnv Snapxuiv dxaftavxoXoyxdv posuit, ut x>ofHih xoriui, ohipoftai,
xXaiui, alia, cum genitivo iunguntur saepissime. De Iolao, nobilissimo heroe, legimus
saepius, ut Nem. III, 36. Isthm. 1, 16. Sparti e draconis dentibua orti sunt notissimi.
Quinque super»tites fuerant ex bellicoso genere, Echion, Udaeus, Chtbonius, llyperenor,
Peloru» s. Pelor, ad quo» totidem gentes Thebanae originem luam refeiebant;
cf. Heynium ad Apollodor. Ob»s. p. 225. Sequitur luculenta descriptio cladis illatae
Argivis olim cum Adrasto advertut Tbebas profecti», quae quo spectet, iam BoecUhius
inrlicavit. Denique accedimus ad ultimum, quod poeta commemorat: ij JutpiS' dnoixiav
— ftavrevftaor Jlvfliois. An quum Dorica colonia Lacedaemoniorum recto ut talo
staret, eJTecisti, et Aegidae tui crperunt Amyclas Pythiis oraculis, h. e. an quum firmasti
Doriensium Peloponnesum occupantium conatus, captis per Aegidas Amyclis. "i.Xov b'
'AfAvxkas Alytihar paulo maiore cuin vi dictum pro ikovxuiv 'AftvxXas Alytibuiv. Fecerunt
hoc Aegidae ipso Apolline iubente. Veiba op&ul esauas ini oqvpqt attulerunt intt.
ad Callim. Hynin. in Dian. 120- et comparata sunt verba Horat. £pi«t. II, 176. Securus
cadat an recto stet fabula talo. Quemadmodum ninxetv, ninttiv is yovv, inl
softa, dicitur pro: incidere in res advernas (cf. Aelian. Var. Hist. III, 17. c. nott.);
sic stare, recto talo stare, est: incolumem esse, succestum habere. Quare hoc dicit
poeta: firinata est et stetit Aegidarum Thebanorum auxilio Dorica colonia; non »tetistet
nisi Amycli» per Aegida» captis, Achaeorum firmistima sede. Quum 1'indarus
Pyth. I, 65. tradat statiin captas Amyclas ab Heraclidis Peloponnesum ingreisis, a>sentior
Boechhio nott. critt. p. 479- censenti etiam Aegidarum auxilium ex Pindari
mente ad boc tempus esse revocandum. Errasse tamen 1'indarum et quos secutus est
in bac re, nuper eximie docuit Muelleru» Hist. Orchoo». p. 350 seqq., oste.dens Aegida»
iam ante Doriensium reditum, Boeotis, ut videtur, Thebas occupantibus Amy-