interpretatio latina - Notes du mont Royal

6ai FRAGMENTA PINDARI. 0PHNOL
4iis est. Sed illud dormit agentibus membris: «t dormientibus multa per insomnia aperit
futurum iucundarum et gravium rerum iudicium. Aliam tententiam infert Herman»
nus corrigendo olim ix dtorv, tli 5i PQaoouvuv, nunc ix £sou, dSit Si ^Qaaoovtov, et
deinde ftslitov dtSQ, hac sententia: „Vivum etiam post mortem relinquitur vitae simulacruin,
ut Herculit apud Homerum; divina enim natura est": in quibut mihi cum
illo convenit; sed addit: „Eaque saepe, quum suaviter dormiunt graviorum liberati
uiembrorum molestia, iucundi et iniucundi, quod ii» evenire pottit, ostendit discrimina".
Nescio de vivis dicat an mortuis. Si de vivis haec dixit, quomodo illi atttt
fttXiuv dormiunt? si de defunctis, plane non perspicio, cur de defunctit dicatur §Qaocovtov
atto fulicov dormientibus, quum ne vigilantes quidem gravioribus membris instructi
sint: nec verisimile est, defunctis dormientibut maiorem rerum perspicacitatem
tributam esie quam vigilantibus; nec credo Findarum defunctis vel somnum vel
aomnia tribuisse. Igitur quid Hermannut velit, non intelligo: iljud clare video non
VHOQ sed ovap oblatum esse critico acutissimo, nec ulla in hoc loco oput esse mutatione,
qua sententiae gravissimae vit perimitur. Findarui divinam auram, quod u3ot~
Xov vocat, immortalem statuit: ea pott mortem tola sine corpore est; eandem etiam
viventibus adesse iudicat, »ed consopitam, quia haec vita et status mortit tibi
opposita iunt. Sed in somniit, corpore dormiente, divina natura illi qui post hanc
vitam est statui propior, aperitur et vigilans divinat; qnae dormiebat, dum corput
et membra vigilantia operabantur (rrpaoaovTiov fttlioiv). IlQdoostv absolutum est id
quod ipyd&oJai, operari, agere; ut Nem. I, a.6. pxne accusativo: itodoott yccQ ?py
ftiv odivos, (JovXatoi Si (fQtjv. Iam vero in illa, quam dixi, somniorum divinatione,
qua vates maxime excellebant nec minut Findarus, *qui somniis plurimum tribuisse fertur
(v. Pausnn. IX, £13. coll. Vit. Find. p. 9.), animis futura revelantur. *Hoc autem
loco tSQtivtov /aXtJiwv TS xQioie iq>iQnovoa somniis declarari dicitur, hdc est apud inferos
futurum iudicium de praemiis et poenis, de quibus quae casci vatet et mytteria
tradiderant, ea divina natura per somnum et ecstasin docuerat. A qua tententi*
poeta sibi transitum haud dubie parabat ad exponendam animarum apud inferot condicionem,
qualem Olyaip. II. et m priori ac tertio quartoque Threnorum fragmento
explicat: talia enim quum nemo vidisset, nonnisi per somnum et ecstasfn tradita esse
hominibus potuerunt. Ceterum quae de opposita huic vitae apud inferot condicione
dixi, quodque immortalis aura in hoc nostro statu consopita et quasi demortua sit,
non opus est ut pluribus exponam. Quot enim fuere qui dicerent, hanc vitam mortem
esse, mortem vero vitam?
Tle b" olSsv, el *o tfl* (*** ^oxt xatdattiv,
T6 xattiarslv Si £ijv xdrco voftC^stat;
Unde oZapa antiqui philosophi et theologi valesque otjftec dixerunt, Thracet vero my-
•tica doctrina olim eruditi natos lacrimis exceperunt, in funere laeti. Sed de hac re
dicere longum est: cuiut vero interest, adeat Flatonem Gorg. p. 494. £. sqq. et
ibi Heindorf. p. 155 tqq. Creuzeri Stud. T. II, p. 235. 312 sqq. et Fragmenta Philolai
a nobis collecta II, 23. Non pottum taaien quin addam fragmenta Heracliti,
quibut hoc optime exprettum eit, etti is pro tuorum placitorum ratione panlo diverom
his dictis potettatem tribuit: p. 472. coll. Schleierm. Bdvatot iottv, onooa iytQtiivTtt
OQiofitv, oxoaa Si tvSovrte vxvoe; p. 494. xal tb ^fjv xai to ano&avsiv xai iv
tt~> tv* vfde iott xal iv tt~> ts&vdvat; p. 497. %t»fttv tbv ixtivwv {ttov Jtcuv) ddvatov,
TtJvtjyafiev Si tbv ixeivcov.piov. Neque ab huiutmodi tententiis Findarum, queia Plato
iure divinum dixit, abhorruiste, qui veterum poetarum ingenium probe norit, vel me