interpretatio latina - Notes du mont Royal

36a EXPLICATIONES AD NEM. II.
curs. II. sect. III. Ibidem disputatum de significatione verbi pdntttv, quod cum Wolfio
de cantu rhapsodico epicorum carminum connexorum interpretamur. Tamen quum
pantd inn pro rhapsodiis non credam vulgo dicta apud Graecos, video hunc esse lusum
etymologicum poetae, quo nolim quisquam serio utatur ad originem vocis Qaxpiaiot
declarandam. Ac qui Isthm. III, 55. legerit, vix dabitabit Pindaro etiam alteram
vocis etymologiam notam fuisse multo meliorem. Quum tamen gdnttiv tntj munus
esset Homeridarum, poeta hoc loco, nbi de ratione cantus rhapsodici loquitur, praetulit
quod consilio suo erat convenientius. Sensus enim: Ut Homeridae a Iovis prooemio
plerumque ordiuntur, antequam carmina epica ab ipsis connexa decantent. Nou
sunt grammatici poetae, sed utuntur etymologiis uti commodum pro consilio suo.
TanoXXa quid sit explicat Scholiastes. Auspicabantur Homeridae, carmina epica recitantes,
plerumque a prooemio lovis; interdum etiam a laude Musarum, aut aliornm
deorum; nam etiam in ceteros praeter Iovem et Musas deos prooemiari solitum Wolfius
colligit e Plutarcho de Musica pag. 1133. C, Wyttenb. p. 633. Denique quum
essent etiam dywvte fiovotxol rhapsodorum, ut in Fanathenaeis ab Hipparcho instituti
(Flat. in Hipparch. p. e«C-) et ' n Aesculapiis Epidauri (Plat. in ton. init.) et in
Sicyoniis ante Clisthenem (Herod. V, 67.), poeta licet non de his solis loquens, tamen
aimul etiam ad talia certamina videtur resp«xis*e, quo posito suavior etiam fit comparatio.
Erit enim sensus: Quemadmodum in sollemnibua festis musicisque agonibus
lhapsodi a lovis prooemio ordiuntur, sic hic auspicatus est in sacris certaminibus victorias
a Iove Nemeaeo auctore. Duae autem h. 1. structurae confusae videntur: at
has poeta non temere confudit, sed idonea de causa coniunxit, quum res comparatae
non plane similes essent. ' Nam Homeridae auspicabantur cantum a Iovis laude, Tiroodeuius
auspicatus erat sacrorum certaminum vixtjtfooiav in Iovis luco ; illi ad cantum
accedentes Iovem primum canebant; hic quum ad certamina sacra accederet, a
Iove primam victoriam acceperat. Hoc quum rindarus sentiret, noluit arctius coniungere
has sentenlias, ut ipsa laxiore constrcctione significaret comparationem ingoniosam
non ab omni parte esse accuratam. Kata^oXdv, fuadamentum, initium; v.
Schweighaeus. Emendatt. in Suid. p. 66. xara^oXijv notovfta* Folyb. I, 36. «gyat /VfiXrjvtai,
Nem. I, Q. "AXou ait Findarus; fuit enim aXooe xvnaoiooivov cum templolovis,
Pausan. II, 15, 2. Strab. VIII. p. 377. fin.
Vs. 6—12. Verbum oatiXtt videtur nunc etiam Hermannus intactum relinqnere:
sequimur Boeckhii explicationem. Tlatolav timo xa$' 6S6r riv ti&vnoftnhe almv tate
fttydXate Siowxt xoaftov *A-8d»ate, h. e. si quidem aevum patrio tramite eum deducens
dedit eum Athenis ornamento. Videbimus enim infra multat iam habuisse gentem victorias
ex Isthmiis et Pythiis reportatas, quemadmodum etiam e Nemeis. Unde par
est etiam Timodemum eadem tentare. Safta, h. e. simul, cf. Boeckh. nott. critt. ad
Ol. VII, 11. Transeo ad haec: "Eort 0* loixde ootiav yt Iltltidimv firj rtjXo&tv 'Sloiwva
veiodai. Citat haec verba Athenaeu» libr. XI, p. 490. F. ubi etiam nonnulla cum
Scholiis 'conferenda, et Eustathius ad Odyss. t, p. 1535. ,50. ubi est iliud, de quo
Boeckhius, TtjXodt 'Oaoiwva; respicitque hnnc locum idem ad Odyss. u, 1713. 3. item
Schol. Nem. I, 3. qui locus Boeckhio notante ille eat, quem ex Prolegg. ad Nem. citaverat
Schmidius: et hic quoque Slaoiatva praestat, in ceteris praeter xt pro ye vnlgatum
servans; atque etiam apud Athenaeum olim fuit 'Slaoltova, nunc tst'Oaolt»ra.
Orion ex una traditione filius Hyriei, natua Hyriae in Boeotia, secnndum Hesiodum
filius Neptuni. Fuit insigni» olim in Boeotia heros. Cf. Heyn. Obss. ad Apollod.
p. 21. Mueller. Orchom. p. 100^ Fertur Fleiadum amore flagrasie, cf. Schol. ad I).