interpretatio latina - Notes du mont Royal

33« EXPLICATIONES AD PYTH. X.
et maxime Larissce domini fuerunt, vs. 70. Aleuadae fratres dtcuntur vxpov (ptgur
voftov 6eaaaXuv avlovxte, ubi simul vs. 71. pluribus illos urbibus imperasse patet: unde
dubium non est, qui vs. 2 — 3. Thessaliae reges Heraclidae dicuntur, iis Aleuadas
imprimis contineri, qui paulo post vs. 5. vel nominatim producuntur. Accedit qnod
Heraclidas esse Aleuadas diserte testatur Ulpianus ad Demosth. Olynth. I. *Alfvae
anoyovoi vie rov 'Hpax7.toe BiTralbt iTVQtivvijae BtTTaXuv, elra ttal ol TOVTOV nalSes:
et similia habet Schol. Bav. ap. Reisk. T. II. p. 19. Etiam Eurylochus Thessalus,
belli Cirrhaei dux circa Olymp. 47. Heraclida fuit auctore Thessalo Hippocratis f. in
oratione ad Athenienses (Opp. Hippocr. ed. Francof. a. 1621. p. 1293.). A quo taxnen
Herculis filio Thessalici Heracfidae originem repetiverint, mcertum est; ab Ari-
•tomacho Cleodaei, Hylli, Herculis f. Aleuadarum genus repeti cum Schmidio et Heynio
in nott. critt. putabam: nunc spreta hac sententia vs. 2. agiorouaxov minuscula
littera scribo, propterea quod Aristomachi filii omnes et universum Hylli genus iu Peloponnesum
migrasse secundum veteres videntur, Temenum dico, Cresphontem, Aristodemum.
Sunt autem duo alii Herculis filii, quos Thessalicis rebus coninnctos putem.
Alter est Antiochus, cuius nomen in Thessaliae dominis redit; etsi is inter Eponymos
Atticos receptus est, de qua re vide Fausaniam: alter Tliessalus, a quo nonnulli
Thessaliam dictam perhibebant (Vellei. I, 3..); neque hunc putaverim a stirpe
Heraclidarum Thessalica alium habitum esse quam Thessalum Thesprotum, quum
Thessalos Fenestarum dominos ex Thesprotia immigrasse constaret; et memorabile est
Eurypylum, cuius nomen inter Aleuadas bis recurrit, Thessali huius Thesproti avum
dici ap. Apollod. II, 7. extr. quamquam alii dissentiunt (v. Heyn. not.). Quid quod
Thessalorum duces ex Thesprotia immigrantium Heraclidae vocantur? V. Polyaen.
Strat. VII, 44. Hos fuisse Antiphum et Fhidippum, filios Thessali Herculis f. qui Ephyra
Thesprotiae in Thessaliam profecti sint, ex Strabonis Ioco quamvis mutilo lib. IX.
extr. collatis variis lectionibus intelligas: qnamquam Homericus catalogus alium his
locum assignat lliad. /9, 67Q. Hinc igitur, m fallor, plurimae Thessalorum nobiles faxniliae,
fortasse etiam Pbricias Pelinnaeensis, et maxime Antiochi gens, Aleuadae. et Scopadae
sive Creondae originem repetebant: quae tres celeberrimae Thessaliae familiae
a Simonide celebratae erant (Theocrit. XVI, 34 sqq.), equestribus etiam studiis insignes,
quod de Aleuadis diserte tradit Athen. XII, p. 534. B. Has vero ternas doraus
genere coniunctas fuisse vestigia quaedam docent; et de Aleuadis quidem et Scopadis
cit,
we
postremo Antioohi gentem Thessalicam Aleuadis propinquam fuisse vel hoc videtur
significare, quod Aleuadarum res Euphorio perscripsit, haud dubie Antiocho Magno
Syriae regi, cuius bibliothecae praefuit, gratihcans. Ex Aleuadarum autem gente prifflui
innotuit Aleuas Rufus Sipiov vel potius Siftov filius et Archedices: hic est araf
'AXevat apud Theocritum ditissimus, de quo multa coilegerat Euphorio. Schol. Theocr.
XVI, 34. T» St nepl 'Akevav rov Ztpiov ndrra aveCltxto Evtpopltav. TIVQQOV vocatum
esse ex Aristotele ap. Harpocr. v. Teroapx^" collato Flutarcho neol lae extr.
docet Valesius ad Sozomen. Hist. eccles. I. init. neque alius opinor est Aleuas a dracone
amatus, cui auream comam fuisse Hegemon scripsit ap. Aelian. H. A. VIII, 1.
quem compilavit Tzetz. Chil. IV, 325. Idem Thessaliam in quattuor divisit partes
(Aristot. 1. c), quarum duabus principes urbes Larissa credo et Cranon fueTunt. Ab
hoc ni fallor pcimo Aleuadae vocati sunt Larissat imperantes. Larissam enim illis