Den Gulden Winckel. Jaargang 13 - digitale bibliotheek voor de ...

51
terwijl haastig gezichten zich afwendden van wien men niet meer kennen wilde.
Toen wist Wilde dat Sarah Bernhardt zijn Salomé niet spelen zou, wijl haar pudieke
begrippen dit verboden.
Ja, de weergalm van den roem zal wel over de nederlanden slaan, doch niemand
hoort het knallen van 't schot dat den honger voor eeuwig van 't hartstochtelijk
lichaam scheidt.
En zoo zal Deubel ook spoedig vereerd worden in Holland, en hoe hij den dood
zocht leest men dan slechts, als een biographische bizonderheid.
O toi que je vénère à l'égal des chimères
Qui ont armé tes doigts de leurs griffes d'acier
O femme, aux flancs flétris par l'oeuvre de la mère
Je dépose en tremblant ma louange à tes pieds.
Au fond d'un bouge aveugle à la lumière d'or
Parmi la double horreur de l'ivresse et des rides
Un jour tu m'as tendu l'embûche de ton corps
Levé comme un serpent dans les ronces perfides 1) .
Ook in Parijs is de kunst tot industrie verworden. De dichter Bataille is aan enkelen
bekend, doch gevierd is de dramaturg, die in drama's zijn dichterschap prostitueert,
dat roomig ze doorvloeit; en ook Maeterlinck is de cher maître des chers maîtres
sinds hij met goedkoope drukken van zijn geest een jaarlijkschen omzet weet te
maken.
Des te schooner daarom het onvernietigbaar streven der dichters, - zoo vaak les
dieux qui ont mal dîné, - om iets op te bouwen van klare kunst, om de zuivere uiting
te doen zegevieren, om tot erkenning te dwingen van het groote, verhevene miskende
of niet gekende.
Een samenwerking van alle krachten is van noode, en een hevig willen, dat niet
verstijft op 't medusaafzichtelijk: ‘voor niets!’
‘Voor niets’, dit wordt niet alleen juichend den binnentredende toegeroepen, doch
de samenwerking van schilders, schrijvers en auteurs ontstond, toen zij dit
wachtwoord begrepen hadden. Het is de dichter Larronde die de ziel is van dit
Théâtre Idéaliste, dat ons, in primitieve opvoering, zonder evenwel de schoonheid
van taal en zin te schokken, de werken gaf van Paul Claudel, Francis Jammes,
Saint Paul Roux e.a., en dat ons hooren liet poëzie van Paul Fort, Mercereau,
Salmon, René Ghil, deze groote onbekenden - door jonge talenten voorgedragen.
Daar hoorden we mede onze landgenoote Wilma Knaap, die geboren in den ‘gordel
van smaragd’ het simpele, ietwat mystiek-stille, edel-oriëntalische gebaar van zich
af laat vloeien.
Omvangrijker en aldus van ver-strekkender beteekenis is de stichting van het
Théâtre du Vieux Colombier, dat van La Nouvelle Revue Française is uitgegaan en
Jacques Copeau als directeur benoemde.
Dit tooneel is de eindelijke droomverwerkelijking van het reeds vijf-en-twintig jaar
bestaande Théâtre libre.
1) Uit een nagelaten gedicht.
Den Gulden Winckel. Jaargang 13