Den Gulden Winckel. Jaargang 13 - digitale bibliotheek voor de ...

Geboren en opgegroeid daar ergens in het Land van Waas, den tuin van Vlaanderen,
te Zeveneeken, was hij, nog een jongen, naar het Koninklijk Atheneum van Gent
gekomen. Zijn ware naam was Evarist Verdurme. 'n Vlaamsche buitenjongen, maar
heel anders dan de gewone bedeesd-lompe boerenzoon. Hoog-op-gewassen en
mager, met twee heldere kijkers in het bleeke gelaat had hij meer weg van een
tengeren stedeling dan van een kloeken jongen van buiten.
'n Boekverslinder en 'n dweper: Vlaamsch, dóor-Vlaamsch. Reeds vroegtijdig kittelde
hem ‘die Lust zu fabuliren’; weldra ging hij als zooveel anderen aan het dichten; hij
werkte ijverig mee aan den ‘Goedendag’, het zoo flinke orgaan van
Jong-Vlaanderen, en onderteekende zijne letterkundige bijdragen met den deknaam
Ledegouwer.
Ledegouwer werd stilaan 'n nieuwe figuur in de jongere Vlaamsche letterkunde.
Vlaamsche tijdschriften namen gretig zijne verzen op; toen wou hij ook 'n boekje
van hem laten drukken en ‘Heoos’ 1) verscheen.
Helaas, ter wille van zoogenaamde ‘onzedelijke’ verzen, die in Heoos voorkwamen,
werd de jeugdige dichter aan de deur gezet. Arm Vlaanderen! Kloekmoedig schreef
Ledegouwer een verweerschrift: ‘De Naakte Jongeling’. Over Zedelijkheid.
Toen werd het reeds tengere lichaam van Ledegouwer krank. Ver van zijne vrienden,
te Zeveneeken, werkte hij eenzaam voort. ‘Machteld’ een symbolisch drama in
3 bedrijven verscheen, en meteen publiceerde hij in verschillende tijdschriften, in
den Tijd 2) en in den Vlaaamschen Gids 3) , zijne ‘Helleensche Zangen’.
1) November 1912.
2) Juni, Juli, Aug., 1913.
3) Sept., Oct., 1913.
Den Gulden Winckel. Jaargang 13