Den Gulden Winckel. Jaargang 13 - digitale bibliotheek voor de ...

ouderen echtgenoot, die haar immers kinderen geven zal, terwijl de man van haar
liefde, wien de vader toestemming weigerde, verlaten in Indië leeft.
En dat verlangen naar het moederschap wordt, als het ten slotte onvervuld blijft,
de schaduw over haar huwelijksleven eerst, een obsessie later. De liefkoozingen
van haar man, die zij om de vervulling van dat verlangen verdroeg, worden haar
een ontzetting, een gruwel, terwijl zij ter zelfder tijd bij zich constateert een
nauw-lettend taxeeren van de om haar heen levende en haar bewonderende
mannen, een nagaan van wien zij het innig-verlangde zou wenschen te ontvangen.
Vooral als zij vermoeden gaat, dat de schuld niet ligt bij haar, die zoo gezond is,
maar gezocht moet worden bij haar zooveel ouderen man.
Tot hier is het boek echt.
En voor zooverre de heer Van Wermeskerken niet putte uit werkelijk bestaande
dagboekfragmenten, toont hij zich in het als màn zich inleven in zoo iets
zuiver-vrouwelijks als dit verlangen naar het moederschap, artist, wat immers insluit
het zich kunnen indenken en het als zelf-doorleefd weergeven van anderer
zielsgewaarwordingen.
Maar dan daalt het boek, schijnt de schrijver niet recht geweten te hebben: hoe
nu? Wat nu komt, zou desnoods logisch kunnen zijn gevolgd uit het vorige, - al had
ik persoonlijk mij ándere oplossing gedacht - doch het is opeens gezocht en
‘boekerig’.
Udo, de jeugd-vriend, komt uit Indië terug, en tijdens eene - natuurlijk - langdurige
afwezigheid van Henk, haar man, die in St. Petersburg moest gaan pleiten (?),
ontmoet Eva hem veel. Udo blijkt haar nog steeds lief te hebben en haalt haar over,
onder vóórspiegeling van bezit van het zoo hevig verlangde kindje, zijn vrouw te
worden en met hem te vluchten.
Dit speelt zich alles af in een tuinhuis. Maar als
Den Gulden Winckel. Jaargang 13