Den Gulden Winckel. Jaargang 13 - digitale bibliotheek voor de ...

is toch die Hollandsche ‘degelijkheid’; en welk een hatelijk voorwendsel om doof en
blind te blijven voor klank en kleur van nieuw leven. Het schijnt intusschen, dat in
de Nederlandsche afdeeling op de Bugra eenige technische knapheden op
verrassende wijze tot uiting zijn gekomen. Ik twijfel er geenszins aan. Maar of deze
het gebrek aan kunstzin en het volkomen afwezig-zijn van kunstwil vergoeden, blijft
een vraag, waarop het antwoord niet twijfelachtig is. - Het was dus weer een gezellig
onderonsje. De drukkersbazen, die bij officieele en half-officieele gelegenheden
een eerste rol spelen, hebben ook dit zaakje opgeknapt. Om vooral niet onartistiek
te lijken namen ze hun toevlucht tot de officieele kunst, tot een professor, die het
zaaltje dan ook heel netjes, heel degelijk, heel ‘Hollandsch’ decoreerde. Wijders
bood de ruimte een bont beeld: twee lang gerekte tafels met muurtjes in de midden
lagen er volgepakt met boeken en watboeken-bedoelden-te-zijn. Het ‘arrangement’,
om het zoo maar eens te noemen, verraadde ten duidelijkste dat men met succes
op het Binnenhof en in de Oudemanhuispoort ter schole was gegaan. Intusschen
bereikte men hiermede toch nog, dat het weinige goede - dat het vele niet-goede
allicht te schande had kunnen maken - volkomen verloren ging in de wilde warreling.
Met kleur- en lichtverdeeling, met aard der fondsen, met belangrijkheid van
uitgeversfirma, met niets werd rekening gehouden. Goede uitgevers ontbraken,
anderen - met meer pretensies dan verdiensten op boekkundig gebied - namen
ruime plaatsen in. Met nood en moeite hebben ‘de kunstenaars’, die lastige
kijkin-de-potten, van het drukkersbazen-onder-onsje achter-in een klein hokje
gekregen, waar, zonder
Den Gulden Winckel. Jaargang 13