Den Gulden Winckel. Jaargang 13 - digitale bibliotheek voor de ...

Een ‘levensroman’
33
Julie Simon. De levensroman van R.C. Bakhuizen van den Brink. Uit
brieven en bescheiden te zamen gesteld door C. en M. Scharten-Antink.
Met zeven afbeeldingen. Amsterdam, P.N. van Kampen en Zoon [z.j.].
EN zoo ligt zij dan, eenige maanden later dan de bedoeling was, vóór ons, de
idyllisch-tragische liefdegeschiedenis, in de laatste helft van 't vorige jaar maand op
maand voor aller oogen bloot gelegd 1) . Zij beslaat thans meer dan 400 bladzijden
groot octavo, verlucht met eene beeltenis der jeune première, facsimiles van haar
en haar vriends handschrift, eene teekening van het marktplein te Luik omstreeks
1845 enz., alles in een smakelijken halfleêren band (waarvan het plat wellicht
harmonischer getint had kunnen zijn). Ik voor mij zou aan de facsimiles genoeg
hebben gehad. Maar smaken, behoeften en wenschen verschillen en uit het oogpunt
des uitgevers gezien, hadden er gerust méér ‘afbeeldingen’ kunnen zijn, b.v. eene
van Bakhuizen zelf gelijk hij er voor zeventig jaar uitzag en van 't winkelgebouw ‘De
gouden Ster’ aan bovengenoemd marktplein, gelijk het thans is - en waarvan ons
in den Gids eene photographie was toegezegd.
Weinig afleveringen van genoemd tijdschrift zijn zeker in den loop der jaren met
meer belang-stelling of nieuwsgierigheid ter hand genomen dan die van Juli 1913,
waarin de heer en Mevrouw Scharten Antink den ‘levensroman’ van R.C. Bakhuizen
van den Brink in het licht begonnen te geven.
‘Zij kunnen later nog van waarde zijn’, had de rijks-archivaris gezegd, toen hij
zeker pakjen ‘onaanzienlijke’ brieven aan zijne tweede echtgenoote aanbeval. Hij
wist - aldus de heer en Mevrouw Scharten - dat, wanneer eenmaal ‘de omslag ervan
zou worden geslaakt’, Holland eene bloem zou zien opengaan ‘wier liefelijkheid in
het donkerst tijdperk van zijn leven zijne ziel van den ondergang had gered’ en ‘om
der lieven wille’ van zijne Julie ‘zou Holland den geredde vrij- en zaligspreken’.
Men bemerkt, hier is eene bewondering aan het woord welke een oogenblik in
hare uitbundigheid iets studentikoos' dreigt aan te nemen, bij auteurs die 't met de
Nederlandsche taal zoo nauw niet nemen; en onder 't voortlezen wordt de indruk
versterkt.
Wat het laatste betreft, had ik reeds eene breede lijst aangelegd van veelsoortige
vergrijpen, maar een gevoel van medelijden met de vrienden van onzen Gulden
Winckel weerhoudt mij hun die voor te leggen. Allicht zullen zij echter vreemd opzien,
wanneer zij in den loop van hunne lectuur worden binnengeleid in een
‘eeuwen-doorwasemd stadsgeheel’, bij ‘verhapstukte zuilen’, in ‘onwennige’ kamers,
tegenover eene in liefdewarmte
1) In den Gids van Juli tot December.
Den Gulden Winckel. Jaargang 13