Den Gulden Winckel. Jaargang 13 - digitale bibliotheek voor de ...

werk der romanschrijvers, kunstontléding dat der critiek. Wij leven allen zoo knusjes
in de bonte veelheid van het bekende, ons omringende; wij kennen het, om zoo te
zeggen, van binnen en van buiten.
En nu is daar in ons land een dichter-wijsgeer die spreekt 1) : ‘De schoone dingen
bergen iets anders dan zij voor het oog vertoonen’; ‘het schoone is in zijn
aanwezige werkelijkheid niet te grijpen’; ‘de schoonheidszoeker staat tegenover
de schoone dingen als een wachtende’; - het woud waarop de stormen varen,
de zee in den avond rustig geworden, de tintelende morgentijd der zon in een tuinrijk
dorp - die dingen bergen als hun innigst wezen een onverklaard metafysisch Geheim,
dat het Mysterie is in de verschijnselen, het Mysterie dat dicht bij ons woont, wijl het
in ons woont, wijl het ons Zelf is.
Is het wonder dat deze prediker van de Synthese in onzen tijd van analytische
verbrokkeling, van platte ding-beschouwing, maar door enkelen wordt gehoord?
* * *
Mijn bedoeling is geweest op dézen kant van Bierens de Haan's beschouwingen, -
die méer dan ‘beschouwingen’ zijn -, hier even den nadruk te
1) En spreekt met een accent van ontroering. Daar mag wel de nadruk op worden gelegd.
Er wordt ten onzent veel over kunst, natuur en leven gephilosopheerd, vooral ‘gehegeld’, met
een wijsheid, die van alle ontroering ontledigd is, haar wellicht, als moment, heeft ‘overwonnen’!
Den Gulden Winckel. Jaargang 13