Den Gulden Winckel. Jaargang 13 - digitale bibliotheek voor de ...

172
Zingt gij het schoone morgenrood
Een hymne op deez' hei?
Of schenkt de drang naar d'Eeuwigheid
Deez' uchtend inn'ge wij?
Gij melodieuse zanger mijn!
In 't dichte bladgewelf!
In d'eenzaamheid wilt geven gij
Uw hemelschoone Zelf! -
Ik weet wel, ook dit is nog geen treffelijke poëzie - niettemin, is het niet of in 't laatste
couplet als de schemering trilt van dagende schoonheid? 1) .
GERARD VAN ECKEREN.
[Boekenschouw]
Romans en novellen
In Troebel Water. ‘Een Hollandsch Binnenhuisje’ door Sara Bouterse. -
(Bussum, C.A.J. v. Dishoeck, 1914).
De Familie Hennaerd, door Gerda Haverman. - (Amersfoort, Valkhoff &
Co.).
‘Naar dit eerste belangrijke werk te oordeelen, wacht ons veel goeds, en, ik geloof
wel te kunnen zeggen, nòg beters van de toekomst’.
Aldus schreef, nu zes jaar geleden, Willem van Rooyen in dit tijdschrift als slot
zijner bespreking van een bundel novellen: Het Jonkertje. Ik heb dat vroegere
werk van Sara Bouterse niet onder de oogen gehad, kan dus moeilijk bepalen of
deze schrijfster met haar jongste boek dat ‘nòg betere’ gegeven heeft - toch ben ik
zeer sterk geneigd dit aan te nemen, want ware Het Jonkertje reeds zóó goed
werk geweest als dit In Troebel Water, dan had Mej. Bouterse reeds jaren
lang nu gerekend moeten zijn onder onze zeer goede prozaschrijfsters.
Toen ik dit onopgesmukt verhaal voor 't eerst in ‘Elseviers’ las, was 't mij een
verrassing. Eerlijk gezegd, als men veel in de tijdschriften leest die 't hun plicht
schijnen te achten ons maandelijks van een zeker quantum nieuwe romans en
novellen te voorzien, dan raakt men 't wel een beetje afgewend op zoo iets als
verrassingen te rekenen. Waarmeê ik niet zeggen wil dat er in onze tijdschriften
geen goed werk uitkomt - integendeel: 'k acht het eerder een bewijs daarvan dat er
te véel verschijnt van dat waarop wij gewoon zijn geraakt de qualificatie ‘goed werk’
toe te passen.
't Is namelijk bijna àlles goed, kranig, knap wat in onze periodieken het licht ziet,
maar 't blijft in den grond beschouwd te vaak routine-werk, zij 't dan routine-werk
dat als geheel zuiverder van opvatting, objectiever van beelding is dan de litteraire
voortbrengselen van vóór 't jaar '80. Wat er, jaar in jaar uit, in ons land - en 't is
1) Ook op blz. 5 troffen wij een goeden regel: ‘Harten herschept stil tot schoone valleien’
Den Gulden Winckel. Jaargang 13