Den Gulden Winckel. Jaargang 13 - digitale bibliotheek voor de ...

Land- en volkenkunde; reisbeschrijving
Natuur en Menschen in Indië, door Augusta de Wit. Met 45 illustraties.
- (Amsterdam, Maatsch. voor Goede en Goedkoope lectuur, 1914).
Idealen, gelukkig de mensch die ze nog heeft en koestert en die, zijn er met het
grijzen der haren eenige verloren gegaan, zich weer andere vormt; want zij zijn ons
dikwijls een steun, een troost in moeielijke tijden, en, al zien wij ze gaan met een
traan in het oog, dikwijls laten zij meer achter dan een vriendelijke herinnering. Hoe
heb ik jaren lang gewenscht Indië te zien, de heerlijke natuur daar, de schitterende
flora en de merkwaardige fauna; ik droomde van een reis daarheen, van een
bergtocht in de Preanger, van een klimaat nog heerlijker en een natuur nog veel
schooner en grootscher dan ons liefelijk klimaat en dan onze planten- en dierenschat
in den zomer van 1914 waren. Mijn ideaal is niet verwezenlijkt, maar mijn
belangstelling voor het land van belofte is onverzwakt gebleven. Nu wordt mij ter
bespreking toegezonden het hierboven genoemde werk, waarin de schrijfster op
de haar eigene en aangename wijze verslag geeft van hare bevindingen en indrukken
in onze schoone koloniën, en die daar waargenomen heeft met een open en fijn-ziend
oog, en gehoord met een scherp en gevoelig oor. Misschien heeft de schrijfster ook
wel als ideaal gekoesterd Indië te bezoeken en is zij zoo gelukkig geweest dien
wensch vervuld te zien; ik zou dat durven opmaken uit de wijze waarop zij het daar
geziene en genotene weergeeft, vol leven, vol gloed en vol hartelijke belangstelling.
Voor wie iets gevoelt voor het intieme leven daar onder den evenaar is haar boek
een heerlijke gids, en waar er allerwege aandacht aan geschonken wordt, waar
allerlei periodieken er met groote waardeering over spreken, er stukken uit
overnemen gelijk o.a. het weekblad ‘de Hervorming’ gedaan heeft, daar is mij de
opdracht aangenaam iets over het boek mede te deelen.
Te Sabang op Poeloe-Weh, het rotsige eilandje dat de uiterste spits van Indië
vormt, komt de schrijfster aan; de groote bedrijvigheid in de haven treft haar, en aan
haar aandacht ontgaat het niet van hoeveel grooter waarde de Chineesche
werkkrachten zijn dan die der Javanen: de eersten vlug en veerkrachtig, werkende
om het loon niet enkel, maar ook om het werk zelf, de laatsten onverschillig en loom.
Zoowel Chineezen als Javanen schuiven en rooken opium. Reizende van Tandjong
Priok naar Djombang komt zij onder de bekoring van de schitterende natuur, die,
naar zij meent, nergens op deze schoone wereld schooner is dan op Java. Een
onuitsprekelijk gevoel van
Den Gulden Winckel. Jaargang 13