Den Gulden Winckel. Jaargang 13 - digitale bibliotheek voor de ...

151
zich achter het riet. De moeder zit daar zoo ineengedoken op de ‘burrie’, dat haar
onderlijf tot een klein driehoekje is ineengeschrompeld. De houding van den zoon
is werkelijk onnaspeurbaar. Alweer de soldaten op den achtergrond. Het grijs-groene
riet vermag hun echter niet voldoende te verbergen; en zoo vinden de Spaansche
soldaten ‘den nagejaagden buit’. Eigenaardig is 't, dat op dit plaatje de kerk zich
weer vertoont, die op 't vorige niet was afgebeeld. Als resultaat van de ondervraging
door ‘den hoogste’ van den troep Spanjaarden, zien we hun ‘beschamende
verwondering over Moeder en den Zoon’. De situatie van dit plaatje is, in verband
met de beide vorige, heel merkwaardig. Het riet is verdwenen; de Spanjaarden
trekken af; de vluchtelingen vervolgen hun weg. En op den achtergrond zien we nu
twee plaatsen: links, waarheen de soldaten terugkeeren, ligt blijkbaar Westzaan;
die aan den rechterkant, waarheen Lambert zich begeeft, zal Hoorn moeten
voorstellen. Een groene weide strekt zich tot vlak bij deze plaats uit. Het laatste
plaatje stelt de aankomst voor van moeder en zoon in de stad Hoorn. Lambert trekt
de ‘burrie’ op den oever. Daar groeien eenige boomen, waarbij een drietal personen
staan. Zijn ze bezig de boomen om te trekken? Ook zien we nog een poort; en een
gedeelte van de stadswallen, waarop een paar menschen blijkbaar de vluchtelingen
toejuichen. Vermeldenswaard is nog, dat dit stuk stadswal weerspiegelt in - het ijs?
En toch - en toch geloof ik dat deze onbeholpen, naieve prentjes hun Schuldigkeit
hebben gedaan. Ik geloof, dat ze voldoenden indruk gemaakt zullen hebben op de
kinderen, die er de gebreken niet van zagen, maar voor wie het evenzooveel
tafereelen waren uit een spannend drama - spannend niet het minst dòor die plaatjes.
En dat deze een verkeerden invloed kunnen gehad hebben op de ontwikkeling in
later jaren van den artistieken zin - ik kàn het niet gelooven.
PIET HOEK.
Snipper
Ook een woord-verklaring!
In De Hofstad lezen wij de volgende grappige, maar niet onvernuftige verklaring
van eenige fransche woorden, gegeven door een franschen onderwijzer van olim:
secrétaire ontstaan uit secret-taire
chaudron uit chaud en rond
chapeau uit echappe en eau
sergent uit serre en gens
jeunesse uit jeux en naissent
fenêtre uit (den dag) fait naître.
[Idee en Leven]
Kantteekeningen bij de Literatuur van den Dag.
Den Gulden Winckel. Jaargang 13