Den Gulden Winckel. Jaargang 13 - digitale bibliotheek voor de ...

41
op 't einde: Ende ten langen leste quam hi noch tot een salich
eynde - zoo ging het met Malegijs. Omtrent de laatste oogenblikken van Wagenaer
lezen we: Maer als de Ure nu voorhanden was, so quam den
Gheest ghelijck eenen stercken brullenden Wint. Wagenaer's
‘gheselle’ Johan de Luna, (ook een vermaard toovenaar over wien een volksboek
Titelblad der oude uitgave van Christoffel Wagenaer.
geschreven is) en zijn ‘dienaer’ Claes Muller, die hem in zijn laatste ure zouden
bijstaan, werden ter aarde gesmakt. En toen ze, na drie uur buiten kennis te zijn
geweest, weer bijkwamen, vonden ze in het vertrek Wagenaer niet meer, maar
anders niet dan sommige beenkens van de vingeren ende
Teenen, Oock beyde die Ooghen, met noch sommige cleyne
stucxkens vleysch, ende oock wat vande Herssenen, die sy
tegen de Muyr gecleeft vonden hangen. Dit vergaderden sy
by malcanderen, om te begraven, maer die Duyvel heeftet
oock terstont wech gehaelt..... Also creech desen Christoffel
Wagenaer synen wel verdienden Loon.
Vanwaar dit verschil? Malegijs was een toovenaar - o zeker; maar hij had zijn
kennis van de ‘conste van nigromancien’ gekregen enkel en alleen van menschen
en uit boeken; en, wat wel het voornaamste was: hij had nooit een verbond met den
duivel gesloten. Integendeel; hij leefde met zijne Satansche Majesteit op geen
goeden voet; deze beschouwde hem zoo'n beetje als een gevaarlijk, en in elk geval
lastig tegenstander. Zondig en verkeerd was dus wel het leven van Malegijs; maar
toch niet zoo, of hij kreeg in later jaren, nadat hij voor den paus gebiecht had,
volledige absolutie, al moest hij dan ook seven jaer gaen sitten heremijt
onder die beesten. Hoe geheel anders Wagenaer. Nadat deze door zijn
meester Faust in de ‘Swarte Conste’ was ingewijd, sloot hij, om er al maar meer
van te weten te komen, een verbond met den duivel. Ondanks het rampzalig uiteinde
van zijn meester; ondanks andere waarschuwingen, zelfs van Auerhaen zelf,
verpandde hij, evenals zijn meester, Lijf ende Ziel in Eewicheyt aan den
duivel: Tot versekeringe van desen, so heb ick dit met mijn
eygen Hant geschreven, ende tot meerder versekeringe met
mijn eygen Bloet ende Hant onderteyckent; zoo schreef Wagenaer
aan 't eind van het kontrakt. En hoewel hij in de jaren die daar op volgden niet altijd
vrede had met zichzelf en met zijn zondig leven, en het berouw hem een paar malen
Den Gulden Winckel. Jaargang 13