Den Gulden Winckel. Jaargang 13 - digitale bibliotheek voor de ...

36
Frans Hals' ‘mansbeeltenis’, waarin de vrienden van B.v.d.B. diens breeden kop vol kracht
en luimig leven weêrvinden (VOSMAER).
lezers die zich een abonnement op den Gids niet vermogen of wenschen te
veroorloven, gedurende dat half jaar hun oorspronklijke belangstelling tot den einde
toe behouden hebben. Of zelfs vele abonnés àlles aandachtig hebben gelezen? En
of thans vele koopers van dezen ‘roman’ het zullen doen? Is hier geen abondance
de bien die wèl schade doet? Ligt het niet in den aard der zaak dat liefdebrieven,
onder welke wisseling van omstandigheden en met welke virtuositeit van
woordenkeus en stijl wellicht geschreven, al ware het eens in onuitputtelijke
verscheidenheid van vorm, echter vaak herhalingen van herhalingen worden?
Onder ons gezegd en gebleven, zelfs de brieven van Bismarck aan zijne geliefde
en echtgenoote hebben mij voor een paar jaar, nadat ik er zoo wat een derde van
gelezen had, gruwelijk verveeld, zoodat ik de overige twee derden - maar vertel dit
wat ik u bidden mag niet over! - slechts doorbladerd, en alleen die van 't
oorlogsgebied in Oostenrijk weêr goed gelezen heb - welke mij tusschen twee
haakjes tegenvielen.
Van den Brink's brieven heb ik bijna van a tot z gelezen: bijna; het scheelde
heusch heel weinig, maar soms kòn ik werkelijk niet meer.
Zoodat ik maar zeggen wil, dat het begaafde echtpaar te Florence, met van zichzelf
veel meer en van ‘Bakkes’ veel minder in dit fraaie boekdeel op te nemen, m.i. hun
doel beter getroffen zouden hebben, 'twelk zij nu wel een weinig schijnen te hebben
voorbijgeschoten.
Te midden van Van den Brink's knap en vlot geschreven, langademige epistels
toonen die van zijn meisjen aangenaam af: deze zijn in hun schilderachtige Luiksch
Fransche cacographie alle even bekoorlijk van argelooze beminnelijkheid.
Den Gulden Winckel. Jaargang 13