Den Gulden Winckel. Jaargang 13 - digitale bibliotheek voor de ...

121
gezin van te onderhouden. Een gelukkige keer komt in het leven van Amalie als
haar een wetenschappelijke zending naar Australië wordt opgedragen. Weliswaar
volgt uit de aanneming van het even vleiend als geldelijk voordeelig aanbod de
scheiding van haar dochtertje. De reis in dienst der wetenschap duurt een tiental
jaren. Moeder en kind vinden elkander als vreemden terug. De dochter is door het
ordelijk leven op scholen geheel en al maatschappelijk geworden, de moeder werd
in de oogen der menschen een zonderlinge, een beetje ‘een geleerde vagebonde’.
Het gemeenschappelijk leed, samen in de tijden van ontbering doorleefd, vormt den
hechten band tusschen de twee; doch overigens bestaat er tusschen deze moeder,
van wier lotgevallen wij vernemen, evenals van de wijze waarop zij daarop reageert,
en de dochter, die zulk een veel teerder gevormd hart bezit, wel een groot verschil.
De moeder begrijpt het geluk van de dochter, die het zonder de wetenschap kan
stellen en toch gelukkig zijn, niet heel goed; de dochter heeft zich beter weten te
doordringen van haar moeders aard. Beiden kunnen het ten slotte toch wel met
elkaar vinden, zij het ook dat haar levensbeschouwingen zich nooit tot een eenheid
laten versmelten.
Een belangrijk en boeiend geschreven werk is Amalie Dietrich's levensverhaal,
dat we ter lezing kunnen aanbevelen
ALBERTINE DE HAAS.
Uit Blanke Steden onder Blauwe Lucht, door Louis Couperus. Tweede
Bundel. - (Amsterdam, L.J. Veen).
Met Couperus te dwalen door de Italiaansche steden en zich door dezen
kunstzinnigen gids te doen inleiden, we mogen wel haast zeggen te doen inwijden,
in de kunstschatten van het Zuiden,
Forum Romanum.
Uit: ‘Blanke Steden onder Blauwe Lucht’.
blijft een groot genot. Hij zal u niet vermoeien en vervelen met wat dorre,
Baedekersch-banale opsommingen van schilder- en beeldhouwwerken, die 't mogelijk
maken dat gij, ondervraagd naar Rafaëls Dans der Uren, met een zekeren
Duitschen professor te Rome, van wien Couperus guitig vertelt, geneigd zoudt
kunnen zijn om vol te houden: dat gij die uren ‘natuurlijk, natuurlijk!’ gezien hebt,
terwijl dit mysterieuse werk, geschilderd door den jongen meester en zijn leerlingen
Den Gulden Winckel. Jaargang 13