Den Gulden Winckel. Jaargang 13 - digitale bibliotheek voor de ...

*12
Elseviers Geïllustreerd Maandschrift.
Dit tijdschrift blijft zichzelf van maand tot maand gelijk. De algemeene indruk van
deze lectuur is steeds: rustig. Het is een genot hier eens bladzij na bladzij te kunnen
omslaan zonder ieder oogenblik te stuiten op het woord oorlog, zich eens geheel
te verdiepen in 't werk van den Zweedschen schilder Anders Zorn of in het derde
liefdedrama van de kleine Phil, dat toch heusch voor Phil net zoo belangrijk was als
oorlog. En je bent als lezer werkelijk een oogenblik geneigd om 't met Phil eens te
zijn - da's 't gekke!
Van Annie Salomons, Constant v. Wessem en Emma v. Burg zijn er eveneens
litteraire bijdragen.
De Hollandsche Revue vermaakt als iedere maand met haar vele karikaturen
aan Ulk, Simplicissimus, Punch en andere bladen ontleend, handelt onder
‘Belangrijke Onderwerpen’ o.m. over woningtoestanden en den Student Beets en
bekarakterschetst den bekenden ingenieur Alb. Kapteyn. Een en ander met talrijke
illustraties.
Van de overige tijdschriften kunnen wij wegens plaatsgebrek ditmaal alleen nog
melding maken van:
De Ploeg
welk maandblad, uitgave van de Maatschappij v. Goede en Goedkoope Lectuur,
thans voor ons ligt in zijn laatste nr. dat verschijnen zal. De abonnés op N.B. en
W.B. zullen voortaan in het nieuwe Groene weekblad van Mr. Wiessing de voor hen
bestemde ‘correspondentie’ kunnen vinden. Men weet dat die Nieuwe
Amsterdammer is opgericht omdat Mr. Wiessing, tot heden redacteur van de
oude Groene, door de uitgevers van dit laatste orgaan in zijn onafhankelijkheid zou
zijn bedreigd. 99% van de medewerkers is daarop medegegaan naar de ‘nieuwe
Groene’. Er is toen in uitgeverskringen van unfaire concurrentie gesproken, vooral
wat betreft de wijze waarop de leider van de W.B., tevens exploitant van het nieuwe
orgaan, in annonces de voorstelling heeft trachten te wekken (een voorstelling door
't overgaan van den redacteur plus nagenoeg alle medewerkers ook niet ver bezijden
de waarheid) dat de nieuwe Groene eigenlijk de oude Groene zou zijn. De heer
Simons wijst deze beschuldiging van unfairheid in dit Ploeg-nr. thans nog eens af,
op grond dat een weekblad niet in de eerste plaats is, of mag zijn, een geldwinning
als een boteraffaire; dat redactie en medewerkers niet zijn louter handlangers van
de geldbezittende eigenaars, aangezien een tijdschrift allereerst is het geestelijk
eigendom van hen die van het papier een levend orgaan maken.
Hetgeen ongetwijfeld juist is - tot op zekere hoogte; niet zoo volstrekt m.i. als
de heer Simons en blijkbaar ook de heer Wiessing en zijn medestanders dit meenen.
Mag nl. een redacteur zeer zeker niet verlaagd worden tot ‘louter handlanger’ van
een uitgeversfirma - het is omgekeerd evenzeer waar dat een uitgever zich niet
tevreden behoeft te stellen met de plaats waarop de heer Simons hem smadelijk
wenscht terug te dringen: die van ‘louter handlanger’ der redactie, goed genoeg om
het geld en het papier te leveren en verder als een geestelijke nul in een hoek te
worden geduwd. Een uitgever heeft, in de gevallen dat hij niet uitsluitend exploitant
is in opdracht van derden, m.i. even goed een zeker geestelijk recht, zij 't een
recht van andere orde, op het ‘papieren kind’ dat, dikwijls (niet in dit geval) vrucht
Den Gulden Winckel. Jaargang 13