Den Gulden Winckel. Jaargang 13 - digitale bibliotheek voor de ...

vormt de schakel die Vigny's laatsten dichtbundel ‘Les Destinées’ verbindt met zijn
vroegere werken. Over dezen nieuwen roman schrijft in deze Gids-afl. de heer C.
Kramer, die begint met er aan te herinneren, hoe de roem van den schrijver van
Cinq-Mars en 't drama Chatterton, van Moïse en Eloa geruimen tijd zijn
roem voor dien van zijn mededingers moest zien verbleeken, doch hoe 's dichters
overtuiging dat het nageslacht hem de hem toekomende eer zou bewijzen in
vervulling is gegaan.
De roman Daphné voert ons naar 't half-heidensche, half Christelijke Syrië der
vierde eeuw. Evenals Chateaubriand in zijn Triomphe du Christianisme schetst de
Vigny de worsteling van Hellenisme en Christendom.
Prof. J.F. Niermeyer bepleit meer vrijheid in de opleiding onzer jongelingschap; J.
de Wit zet nog eens de beteekenis der Hegelsche Philosophie uiteen; Hélène Swarth
zingt van Liefde.
‘Wir würfeln wieder einmal um die grössten Einsätze. Noch vor vier
Wochen ahnte niemand, dass Russland ein “Todfeind” sei. Jetzt... Vor
Jahren wars England, vorher und zwischendurch Frankreich. Wie 's trifft.
Aber wie 's trifft: unsre Bücher und Theater und Philosophen und all das
- können wir, glaub' ich, bis auf weiteres einmotten’ (tegen mot bewaren;
opbergen).
Dit van weinig krijgsenthousiasme getuigend woord van Siegfried Jacobsohn, den
hoofdredacteur van Die Schaubühne dient Mr. J.N.v. Hall als uitgangspunt
voor een causerie over het Parijsche Theâtre Français gedurende den oorlog van
'70. Er blijkt uit dat de Fransche schouwburgen toen heel wat krachtiger dan nu den
strijd om 't bestaan hebben volgehouden.
Nieuwe Banen.
In deze aflevering vinden wij een preek afgedrukt van Dr. A.H. de Hartog over den
Oorlog. Om den profetischen geest die er uit spreekt doen wij hier enkele
aanhalingen. De prediker-schrijver doet uitkomen hoe alle leven, alle glorie, alle
rijkdom, alle cultuur uit oorlog, uit den dood geboren wordt.
De spade, de ploeg doet den oorlog aan aan de aardkluit en maakt die
aardkluit vruchtbaar tot ons voedsel.
De sikkel doet den oorlog aan aan het koren, en als het koren is geveld
gelijk een soldaat op het slagveld, dan wordt het koren brood in onze
schuren, in onze molens, in onze ovens.
Het snoeimes doet den oorlog aan aan den weligen boom.
De smeltkroes doet den oorlog aan aan het goud.
Overal is er oorlog. Wij eten en drinken van den oorlog. Zelfs de wijn op
onzen bruiloftsdisch is uit den oorlog geboren. Want eerst moest de zon
smoren de vrucht, toen moest de vrucht gekneusd worden, gekelderd,
gisten, uitgeschonken, opgedronken worden.
Wat zeg ik? - Eten is oorlog! Ons gebit slaat als een zwaard in het voedsel.
Daar hebt Gij niets van gemerkt, totdat het nu Uw eigen lijf raakt! Nu
kermen wij, ja, nu wij moeten zijn spijze der toekomst. Nu wij ons offeren
mogen voor het groote geheel, nu zuchten wij.
Is men dan - roept Dr. de Hartog uit - zóó weinig geestelijk, dat men niet verstaat
hoe het àl is uit geboortewee?
Den Gulden Winckel. Jaargang 13