USTAWA O RZĄDZIE (REGIMENTSNOTTEL) PRUS KSIĄŻĘCYCH ...

W piśmie 26 księcia kanclerz dziękował wszystkim stanom za starania
nad wygotowaniem Regimentsnottel. Książę ma nadzieję, że dokument
ten będzie obowiązywał trwale dla dobra kraju, a także że zostanie potwierdzony
przez Polskę. Stwierdza, że nie pragnął zabrać tej sprawy do
grobu (a więc nie chciał rozwiązywać tych kwestii tylko w testamencie).
Odnośnie do prośby stanów o jaśniejsze sformułowanie zaopatrzenia biskupów
książę odpowiada, iż nie należy dalej nad tą sprawą obradować,
gdyż wystarczająco napisano w Regimentsnottel, że będą oni utrzymywani
z dóbr biskupich. Co do sprawozdania Michała Drahe, dotyczącego
dochodów istniejących instytucji i fundacji kościelnych (szpitale, bractwa
itd.), książę nie jest w stanie podjąć jakiejś wyraźnej decyzji.
W imieniu stanów odpowiedział biskup sambijski 27 , orzekając, że nowa
forma ustroju rządu będzie lepsza niż poprzednia. Stany są zdania, iż
przy obsadzaniu starostw należy brać na te stanowiska indygenów
{Altsassen). Wreszcie prosił o podanie nazwisk tych wszystkich, którzy
mają opieczętować dokument, aby pozostali mogli udać się do domu.
Kanclerz w imieniu księcia przychylił się do tych próśb, tak aby po
opieczętowaniu dokumentów rozjechali się do domu także i ci, którzy
zostali do tej czynności powołani. Wówczas nastąpiło opieczętowywanie
dokumentu 45 małymi i dużymi pieczęciami 28 . Książę umocnił dokument
pieczęcią majestatyczną i sekretną. Resztę pieczęci przywiesili przedstawiciele
stanów 29 . W imieniu prałatów (1): biskup sambijski Jerzy Polentz;
w imieniu hrabiów (4): Piotr Dohna 39 — starosta Morąga, Wolff Heydeck —
starosta Kętrzyna, Botho Eulenburg 31 — starosta Bartoszyc, i Fryderyk
Erbtruchsess zu Waldburg 3 ' 2 ; w imieniu radców książęcych (11): Melchior
Kreytzen — ochmistrz, Marcin Kannacher — nadburgrabia, Fryderyk
Oelsnitz 33 — nadmarszałek, starosta Olsztynka, Jerzy Kunheim — sta-
26
Ibid., fol. 436—440.
27
Ibid., fol. 440—441.
28
Priv. fol. 56: „Und darneben fünft und vierzig gross und klein anhangende
Insiegel". Są to niewątpliwie tylko pieczęcie stanów, prócz nich książę przywiesił
pieczęć majestatyczną, sekretną i podpisał dokument.
29
Bliższe dane o osobach daję tylko w tym wypadku, jeśli poprzednio w pracy
nie podano ich danych biograficznych.
30
Piotr Dohna — zwolennik sekularyzacji, długoletni dziedzic zastawu i starosta
Morąga. Zmarł w r. 1552, HB, s. 192, przypis 2 i s. 252.
31
Botho Eulenburg (młodszy), od r. 1537 starosta Bartoszyc, które ma w zastawie,
od r. 1559 już tylko książęcy radca, zmarł krótko przed r. 1565, Diplomatorium
Ileburgense II, 1879, hrsg. v. M ü h 1 v e r s t e d t, s. 85 i n.
32
Fryderyk Erbtruchsess zu Waldburg, syn Jana i Anny v. Oting, ożenił się
z Anną v. Falckenheim. Już w r. 1524 wójt Nidzicy, zwolennik reformacji. W r. 1540
otrzymał od księcia miejscowość Landsberg. Synem jego był późniejszy ochmistrz
krajowy, Jan Jakub, HB, s. 252; SG, k. 2—86.
33
Fryderyk Oelsnitz pochodził z Miśni, syn Sitticha i matki z domu Topfferin.
Ożeniony z Dorotą Schenck v. Gayern, miał syna Quirina i córkę Katarzynę.
W 1. 1538—1557 miał w zastawie starostwo Olsztynek, HB, s. 110, 245; SG, k. 51, 53.
144