EGF-NL/Families in beweging - Les Familles

P. 106
zonder veel moeilijkheden exclusieve en tijdelijke
engagementen op elkaar af te stemmen.
Van alle vrouwen blijken geschoolde vrouwen
die leven met een partner het meest gedeprimeerd
en gestresseerd te zijn. Het is interessant
op te merken dat dit bij de mannen het geval is
voor de laagst geschoolden. Dit resultaat toont,
los van het geslacht, de impact aan van het feit
niet in staat te zijn in de pas te blijven lopen, te
beantwoorden aan de gendervereisten van de
sociale groep, die ondergeschikt blijft aan voortplantingseisen
(demografische en culturele
druk). De kloof tussen de eigen, gerechtvaardigde
verwachtingen en de werkelijkheid
op het terrein vormt voor beide geslachten het
probleem. Voor laaggeschoolde mannen blijft
het statuut ruimschoots bepaald door het werk.
Van geschoolde vrouwen wordt dan weer verwacht
dat zij een onderscheid maken tussen de
verschillende vereisten van het volwassen leven
en dat zij beantwoorden aan de eisen van het
moderne economische en professionele leven,
maar zonder daarbij de combinatie van gezin en
arbeid in het gedrang te brengen, wat hen altijd
weer wijst op hun ‘dubbele rol’, tenzij zij
ervoor ‘kiezen’ zoveel mogelijk te delegeren.
Geleidelijk aan worden geschoolde vrouwen,
naarmate ze objectieve en subjectieve hindernissen
op hun weg vinden, zich bewust van de
genderongelijkheden, van het taboe dat nog
altijd rond deze kwestie hangt, van de illusie van
de prins op het witte paard waar de meesten in
geloofden,… We stellen vast dat gescheiden
geschoolde vrouwen die een andere wending
geven aan hun leven eerder hun lot in eigen handen
nemen dan dat ze zich als slachtoffers
gedragen. Zij die opnieuw voor een partner kiezen,
leggen voortaan strengere voorwaarden op
voor de taakverdeling. Anderen zien af van een
nieuw leven met een partner, ook al blijven ze
hopen op een gelukkige relatie. Ze wijten deze
keuze niet zozeer aan de terughoudendheid van
hun kinderen dan wel aan het verlangen om te
F A M I L I E S I N B E W E G I N G
kunnen gaan en staan waar ze willen, om zich te
wapenen tegen de controle en de opmerkingen
van de partner die als verlammend worden
ervaren. Een goede professionele reïntegratie of
nieuwe carrièreambities lijken die prijs waard te
zijn.
Conclusies
Wij kunnen dus besluiten dat maatschappelijke
en genderverschillen een invloed hebben op de
professionele en familiale ambities. Hoewel heel
wat koppels werken aan ‘gedeeld ouderschap’
vanuit het gelijkheidsprincipe, hebben niet alle
koppels toegang tot dezelfde kansen en strategieën
om deze levensprojecten op elkaar af te
stemmen (evolueren naar twee gemiddelde carrières
of een grote carrière tegen een kleine
carrière,…). De professionele en familiale parcours
zijn broos, waardoor deze keuzes onder
economische en symbolische dwang op termijn
een invloed uitoefenen op de identiteitsopbouw
van de individuen en de bestaanszekerheid van
het gezin. De context blijft ongunstig voor de
bescherming van de economisch zwakste gezinnen
en voor een echte combinatie van familiale
inzet en een professionele loopbaan. Dit zal zo
blijven zolang professionele rendabiliteit wordt
geëvalueerd op basis van de capaciteit van de
werknemer om zich los te maken van de andere
behoeften en verbintenissen en zolang bij vrouwen
de nadruk wordt gelegd op de uitdaging en
de belemmering die de verantwoordelijkheid
voor kinderen inhoudt, wat een grotere en volwaardige
betrokkenheid van de vaders afremt.
De werkorganisatie lijkt momenteel meer open
te staan voor het maken van carrière, alleen
moet ze afgestemd worden op de veranderende
behoeften van de gezinnen en hun leden. Als we
verandering willen teweegbrengen, moet iedere
reglementering genderneutraal worden, moeten
we nadenken over de verhouding arbeid-gezin
door het begrip tijd en levensloop te integreren