EGF-NL/Families in beweging - Les Familles

P. 12
nieuwe culturen. Parallel hiermee maken we
kennis met een verhoogd aantal echtscheidingen
en meer geboortes buiten het huwelijk om. Daarbij
leidt een verlenging van de gemiddelde leeftijd
naar een hoger aantal personen die de
bijstand van een zieke of afhankelijke op zich
nemen.
Bewust van deze sociologische evolutie heeft de
Belgische overheid geopteerd voor een begeleidingspolitiek
van deze nieuwe gezinsvormen en
is zij vatbaar voor tegelijkertijd de juridische
erkenning ervan en de verzekering dat binnen
deze nieuwe context individuen hun rechten en
plichten bewaren.
Het verloop van de Staten-generaal van het
Gezin, waarbij burgers, gezinsorganisaties,
onderzoekers en medewerkers op het terrein
nauw samengewerkt hebben met de vertegenwoordigers
van de overheid, met het oog op het
formuleren van aanbevelingen waarop latere
beslissingen in het voordeel van de gezinnen
genomen worden, is ook een procédé geweest
van opbouw voor de politieke overheid, ter bijdrage
van coherente programma’s en intenties
die op verschillende Belgische beslissingsniveaus
ontwikkeld zijn.
De programma’s die bijdragen tot de ondersteuning
van ouders in hun taak als opvoeders, als
draagkrachten van veranderingen en als hoofd
van het ‘gezinsondernemen’ mogen hier geciteerd
worden.
De ouders zijn ook de hoofdspelers voor de
duurzame ontwikkeling van de gezinnen en moeten
daardoor bepaalde voorwaarden toegekend
krijgen. De noden van de gezinnen dienen beantwoord
te worden en ouders moeten kunnen
genieten van een sociale, professionele en juridische
stabiliteit, vergezeld van een kwaliteitsservice,
aangepaste vergoedingen voor de
opvoeding van het kind… De gezinsonderneming
moet ook bloeien in een respect van gelijkheid
van geslachten.
F A M I L I E S I N B E W E G I N G
De overheid dient ook rekening te houden met
het ontstaan van een zeer zwakke nieuwe bevolkingsgroep,
namelijk de éénoudergezinnen.
De Staten-generaal van het Gezin heeft
in belangrijke mate het regeringswerk tijdens
de volledige regeringslegislatuur ondersteund.
Meerdere belangrijke maatregelen zijn direct
geïnspireerd op de Staten-generaal en hebben
het gezin de kans gegeven zich middenin
de politieke besluitvorming een plaats te verwerven.
Ik denk meer bepaald aan de verbetering van de
verlofregeling om gezinsredenen, de evolutie
van het gezinsrecht en een betere kijk op de
gelijkheid van de ouders en het belang van het
kind bij scheidingen. Ik denk ook aan een verbetering
van de gezinsvergoedingen, via de
schoolpremie en een verhoging van het kindergeld
voor het eerste kind bij zelfstandigen…
De aanbevelingen vanuit de Staten-generaal van
het Gezin leiden als een rode draad doorheen de
overheidsbeslissingen.
Door op een klare wijze de universitaire wereld
met dit werk te associëren, heb ik de mogelijkheid
gecreëerd voor een kritischer en objectiever
beeld van het overleg en de kans gegeven
om een baken voor de toekomst uit te zetten.
De publicatie die u voor ogen heeft, is het resultaat
van 2 universitaire ploegen uit Luik en
Antwerpen, die de werkzaamheden van de Staten-generaal
bijstonden en die op mijn vraag
een uitgebreid beeld geven van het Belgische
gezin. Dit werk is dus geen samenvatting van de
werkzaamheden van de Staten-generaal van het
Gezin, maar eerder een verduidelijking ervan. Ik
heb de wens uitgedrukt dat dit boek toegankelijk
zou zijn voor een zo breed mogelijk publiek en
dat het aan iedereen, professioneel of privé, vertegenwoordiger
van het middenveld of de overheid,
de mogelijk geeft om zich een denkbeeld te
vormen over de toekomst van de gezinnen.
Ik ben ervan overtuigd dat wij voor een formidabel
project staan waarin voor iedereen op