EGF-NL/Families in beweging - Les Familles

P. 230
ernstigere gevallen in de vorm van een rust- en
verzorgingstehuis dat in kleine leefeenheden
kan worden opgedeeld in de vorm van Cantous 2 .
Tot slot kan deze plaats ook zijn deuren openzetten
voor mensen van buitenaf. En waarom
zouden we geen intergenerationele dimensie
creëren? Zo kan er een kinderdagverblijf worden
ondergebracht of een huiswerkschool worden
opgericht in de buurt.
Kan een oudere, op financieel vlak, om het even
welk rusthuis kiezen?
Neen, absoluut niet en dat is een serieus probleem.
De prijzen van de rusthuizen nemen
voortdurend toe, wat te begrijpen is: het personeel
moet meer en meer gespecialiseerd zijn,
er moet dag en nacht permanentie zijn, het
materiële comfort wordt steeds belangrijker, de
veiligheidsnormen worden voortdurend bijgeschaafd,…
Al deze voorzieningen worden
natuurlijk altijd maar duurder. De pensioenen
van de ouderen stijgen echter niet mee. In de
toekomst zal het rusthuis voorbehouden zijn aan
een elite, het zal een luxe-oord worden, zonder
echter luxueus te zijn. Momenteel lopen de prijzen
nog sterk uiteen, maar de beginprijs ligt al
erg hoog: onder de 1 000 of 1 100 euro kan je
nergens nog terecht. Terwijl de meeste pensioenen
een stuk lager liggen dan deze bedragen. Ik
denk dat we over een twintig- à dertigtal jaar
een generatie werknemers zullen krijgen die tijdens
hun beroepsleven niet de kans hebben
gehad veel bij elkaar te sparen of een onroerend
goed te kopen en voor wie het rusthuis onbetaalbaar
zal zijn. Ik denk dat de overheid meer
voor haar rekening zal moeten nemen. In mijn
ogen is dit een van de grootste uitdagingen.
Is het bijvoorbeeld mogelijk om de kosten te
drukken?
Ja, door bijvoorbeeld na te denken over collectieve,
participatieve woongelegenheden. Zolang
we het goed stellen, gaat onze gezondheid er
F A M I L I E S I N B E W E G I N G
minder snel op achteruit. En als mensen nog van
nut zijn, een nieuw sociaal en harmonieus netwerk
opbouwen, een rol vervullen, opnieuw een
reden om te leven hebben,… zullen ze meer
zorg dragen voor hun lichaam en geest. Eventueel
kunnen de mensen voor verzorging en
andere diensten terecht binnen de muren van de
gemeenschap waarin ze leven. Initiatieven zoals
Abbeyfields 3 tonen aan dat de mensen er
‘rechtop sterven’. De mensen voelen zich goed
bij hun nieuwe levenswijze, in hun participatief
onderkomen en uiteindelijk worden ze minder
snel ziek en sterven ze eerder in goede gezondheid.
Natuurlijk is dit zeker niet gemakkelijk,
ouder worden blijft een moeilijk proces.
Caroline Simaÿs
VIVA-SVV
in de bres tegen huiselijk geweld
DIRCKX, Eva
Stafmedewerker Gelijke kansen en diversiteit,
VIVA-Socialistische Vrouwen Vereniging
Inleiding
Sinds 2005 focust VIVA-SVV zich, in haar
reeds jarenlange strijd tegen geweld op vrouwen,
op huiselijk geweld in Vlaanderen. Vanuit
genderperspectief richt ze zich in haar campagnes
in de eerste plaats op partnergeweld. Deze
vorm van huiselijk geweld erkent ze als gendergeweld
4 aangezien dit geweld in de intieme
relatie wordt aangewend om controle en macht
te winnen over de partner (meestal het andere
geslacht). Europese cijfers (2004) 5 tonen aan
dat in de gehele EU één op vijf vrouwen geweld
ondervindt van hun partner, waarbij in 95 % van
de gevallen, het voorval in het echtelijke huis
plaatsvindt.
Via sensibiliserings- en preventiecampagnes wil
VIVA-SVV slachtoffers, daders, getuigen infor-