EGF-NL/Families in beweging - Les Familles

P. 229
We moeten echt barrières doorbreken. Mensen
moeten elkaar ontmoeten en een andere kijk
leren ontwikkelen op het rusthuis, want de grote
boosdoener voor het rusthuis is het taboe dat
erop rust. Er hangt een erg negatief beeld vast
aan het rusthuis. In de ogen van de mensen is
het rusthuis nog altijd het crepeerhok, het
gesticht. Hoewel sommige rusthuizen nog op die
manier functioneren, zijn er zovele andere waar
het personeel opmerkelijk professioneel is.
Bovendien moeten we ook al beginnen nadenken
over onze eigen veroudering en beslissen of
we al dan niet ons eigen lot in handen nemen.
Welke rol kan Infor-homes spelen om deze overstap
naar het rusthuis beter voor te bereiden?
Wij proberen in de mate van het mogelijke de
verenigingen voor ouderen op te zoeken om de
mythe rond het rusthuis te doorbreken en de
ideeën hieromtrent te doen evolueren. Het is
belangrijk mensen op de hoogte te brengen dat
er wettelijke kaders zijn, dat er in een rusthuis
niet zomaar wat met zomaar wie gebeurt, dat er
eisen, normen en controles zijn. Daarnaast proberen
wij de verwachtingen van de bewoners
over te brengen bij de professionele begeleiders.
Oudere mensen willen graag zolang mogelijk
thuis blijven wonen. Is het niet mogelijk om te
opteren voor korte verblijven in het rusthuis,
tussentijdse diensten zoals de dagcentra, de diensten
voor thuishulp,… in plaats van een definitieve
opname in een rusthuis?
Er wordt van de daken geschreeuwd dat de
overgangsdiensten als alternatief voor een definitieve
opname in een instelling vol lacunes zitten
in heel België. Concreet bestaan er twee
soorten dagopvangcentra: de dagcentra voor
relatief valide personen die eerder voor het
sociale contact komen en de dagverzorgingscentra
die eerder op therapie gericht zijn aangezien
ze bestemd zijn voor mensen die thuis
wonen, maar hulpbehoevend zijn. Voor Alzhei-
S C È N E I V Inzoomen op gezinnen in de samenleving
mer-patiënten bijvoorbeeld die thuis wonen,
kunnen de dagverzorgingscentra de familieleden
ontlasten en hen de kans geven even op
adem te komen. Nochtans zijn er nog te weinig
dagcentra terwijl ze een uiterst interessante
schakel vormen in het continuüm tussen de
eigen woning en de definitieve plaatsing in een
rusthuis.
Voorts zijn er maar weinig korte verblijven in
rusthuizen, bijvoorbeeld voor revalidatie. Dit is
een alternatief dat echt moet worden aangemoedigd.
De instellingen moeten natuurlijk wel
over voldoende plaats beschikken voor een dergelijke
opvang.
Kunnen deze alternatieven volgens u de keuze
of de aanpassing vergemakkelijken?
Daarvan ben ik overtuigd. In meer dan 92 % van
de gevallen, komen families naar ons toe om een
rusthuis of een rust- en verzorgingstehuis te kiezen.
Er is eigenlijk erg weinig vraag naar een
oplossing tussen de eigen woning en het rusthuis.
Ook het aanbod is natuurlijk erg beperkt: er
bestaan nu eenmaal weinig dergelijke alternatieven.
Nochtans kunnen deze tussenstructuren
de overstap van de eigen woning naar een definitieve
plaatsing minder bruusk maken.
Zal het rusthuis door de komst van meer alternatieve
structuren na verloop van tijd evolueren
naar een opvanghuis voor mensen die steeds
minder zelfredzaam zijn?
Inderdaad. Een combinatie van beide zou ideaal
zijn. Eén plaats waar juist verschillende diensten
worden aangeboden. Ik denk bijvoorbeeld
aan een rusthuis voor relatief zelfredzame personen.
Vanuit deze relatief lichte begeleiding
zouden we een dagcentrum kunnen openen. Zo
kunnen mensen van buitenaf al eens in contact
komen met deze levenswijze en, waarom niet,
samen activiteiten doen. Op diezelfde plaats kan
ook een gedeelte worden voorbehouden voor