EGF-NL/Families in beweging - Les Familles

P. 234
Waarom een gratis en anoniem telefoonnummer?
Een oudere persoon die thuis of in een rusthuis
verblijft, kan om verschillende redenen bang
zijn om over zijn of haar situatie te praten: angst
voor wraakacties, om verlaten te worden, om in
een rusthuis te worden geplaatst, of omgekeerd,
om uit het rusthuis te worden gezet waar de persoon
zich thuis voelt. Sommige ouderen zijn zich
er ook niet van bewust dat ze mishandeld worden
of zien de ernst van hun situatie niet in.
Soms voelen ze zich zelfs schuldig voor het feit
dat ze afhankelijk zijn van iemand. Al deze elementen
maken dat de persoon in kwestie aarzelt
om over de mishandeling te spreken. Om deze
verschillende redenen hebben wij een telefoonnummer
ingevoerd waarnaar, indien gewenst,
anoniem kan worden gebeld. De persoon kan
vanuit om het even welk telefoontoestel bellen
en door de anonimiteitsgarantie, kan de beller
vrijuit praten, zonder angst voor wraak of gevolgen.
Voor sommige mensen is het gemakkelijker
om te telefoneren dan om zich te verplaatsen
voor een persoonlijk gesprek met een professionele
begeleider.
Hoe worden de telefonische verzoeken beheerd?
Afhankelijk van de situatie en het verzoek moeten
wij soms samenwerken met eerstelijnsdiensten
zoals thuishulpdiensten, ziekenfondsen,
OCMW’s, juridische diensten,… omdat we
weten dat bijvoorbeeld de aanwezigheid van
een thuisverpleegster of gezinshulp sommige
spanningen wegens overbelasting van de mantelzorger
kan afzwakken.
Wij hebben verschillende interventieniveaus
ingelast om aan de verwachtingen te kunnen
voldoen. Eerst en vooral wordt er actief
geluisterd: er is een telefonische permanentie,
want sommige mensen willen gewoon praten en
hebben enkel nood aan een luisterend oor. Wij
hebben echter ook een informatietaak. Zo geven
wij informatie over hun rechten of verwijzen wij
de mensen door naar diensten die beter geschikt
F A M I L I E S I N B E W E G I N G
zijn om hun vraag te behandelen. Soms nemen
wij ook, met de toestemming van de senior, contact
op met de omgeving, zowel met familieleden
als met professionele begeleiders. Als het om
een conflictsituatie gaat met bijvoorbeeld een
naaste kunnen we een meer algemene begeleiding
voorstellen die niet alleen gericht is op
de oudere persoon. We zorgen dan voor coördinatie
tussen de verschillende professionele
diensten die de oudere persoon omringen en/of
de overige familieleden om samen naar oplossingen
te zoeken met de oudere persoon en de
persoon die als dader wordt beschouwd. Afhankelijk
van hoe de situatie kunnen ook bezoeken
aan het rusthuis, thuis en ziekenhuis worden
georganiseerd.
Al deze acties gebeuren met eerbied voor het
ritme van de oudere persoon en zijn/haar keuzes
en beslissingen. De hulp die wij bieden,
hangt in de eerste plaats af van de oudere,
zijn/haar graad van zelfredzaamheid, zijn/haar
verzoek en het soort mishandeling.
Mishandeling van ouderen, zowel thuis als in het
rusthuis, is een realiteit. Hoe kunnen we deze
mishandeling omschrijven?
Er bestaat geen universele en door iedereen
aanvaarde definitie van mishandeling van oudere
personen. De mishandeling hangt immers af van
het culturele milieu waarin zij plaatsvindt: gedrag
wat voor één persoon mishandeling is, is niet
noodzakelijk mishandeling in de ogen van iemand
anders. Iemand kan zowel via een handeling als
door niet optreden mishandeld worden. Anders
gezegd, iemand slaan is mishandeling, maar ook
het niet helpen van een hulpbehoevende persoon
bijvoorbeeld door het niet helpen met eten
en drinken, het niet vervangen van een urinoir,
een verband,… Daarnaast is er ook het, al dan
niet opzettelijke, karakter van de mishandeling:
er zijn mensen die echt de intentie hebben om
iemand schade te berokkenen, maar personen,
zowel uit de professionele als familiale milieu,