EGF-NL/Families in beweging - Les Familles

P. 212
ren, kijkt naar ‘Familie’, is kwetsbaar en gevoelig,…
De echte man daarentegen is galant, niet
bang voor spinnen, kijkt naar het voetbal op tv,
is niet bang om te vechten als zijn vrouw wordt
lastig gevallen, leest automagazines, kan werken
met een boormachine, verbaast zijn vrienden,
is beschermend, versiert meisjes, drinkt
bier,…” (SIPS, 2003). Deze stereotype beelden
zeggen ons iets over het verwachte gedrag
en de rol van mannen en vrouwen in de maatschappij.
Dat we groepen vereenzelvigen met
een aantal kernmerken is normaal. Om de grote
massa aan dagelijkse informatie aan te kunnen,
wordt alle waargenomen informatie door onze
zintuigen in leidraden en merktekens gegoten.
Stereotypen zijn zulke leidraden. Dit wordt als
kapstok gebruikt om typerende gedragingen,
attitudes en karaktertrekken van een bepaalde
groep aan vast te hangen (Lienard, 2006). Ook
via de media krijgt iedereen vanaf zijn prilste
jeugd gedragsmodellen voorgeschoteld. Reclame
staat bol van stereotypen. “Kinderen en jongeren
worden blootgesteld aan overtuigende
boodschappen over harde, agressieve, zelfstandige
mannen die onweerstaanbaar aangetrokken
worden door knappe, vaak passieve jonge
vrouwen die enkel dienen om de seksuele verlangens
van mannen te bevredigen” (Graydon,
1997, p. 13).
In onze samenleving worden, alle tegenbewegingen
ten spijt, modellen met mannelijke
waarden nog altijd vaak voorgetrokken of hoger
gewaardeerd. Ondanks de nationale en Europese
waaier aan wettelijke voorschriften om
ongelijkheden tussen mannen en vrouwen te
bestrijden, houden deze stereotyperingen hardnekkig
stand. Dit komt niet uitsluitend door de
uitvergroting in de media, maar ook en vooral
door de internalisering van deze mannen- en
vrouwenrollen. De verwachte rollenpatronen
beïnvloeden immers de keuzes die mannen en
vrouwen maken in hun leven. Beslissingen worden,
bewust of onbewust, genomen binnen de
F A M I L I E S I N B E W E G I N G
mogelijkheden en de beperkingen van de (persoonlijke)
geschiedenis en sociale omstandigheden,
waaronder de verwachtingen ten aanzien
van mannelijk en vrouwelijk gedrag (Lenaers
e.a., 2005). We zien bijvoorbeeld dat, hoewel
vrouwen tegenwoordig even hoog opgeleid zijn
als mannen, zij een achterstand kennen ten aanzien
van mannen op de arbeidsmarkt. Ze werken
vaker deeltijds, minder met vaste contracten en
hebben een lager loon. De oorzaak hiervan
wordt gezocht in de studiekeuze en gezinsvorming.
Deze zijn vaak gendergerelateerd. Waar
mannen eerder voor technische richtingen kiezen,
die uitzicht geven op een goed betaalde
baan, opteren vrouwen eerder voor zorgende en
pedagogische studierichtingen. De beroepssector
waar zij uiteindelijk in belanden, kent een
lagere verloning. Daarenboven werken ze vaker
deeltijds. Zowel hoogopgeleide als laagopgeleide
vrouwen schroeven hun aantal werkuren
terug eens ze kinderen hebben. Hierdoor wordt
deeltijds werken als een vrouwenzaak beschouwt
dat samenhangt met de verzorging en opvoeding
van kinderen (Duquet e.a., 2005). In het
beeld van de vrouw dat in de samenleving
heerst, wordt immers verwacht dat ze kiest voor
een zachte studiekeuze en beroep en in de eerste
plaats een moeder is voor haar kinderen en
geen carrièrevrouw.
Noten
1 Het gezondheidsbeleid en dus de paramedische hulp aan huis worden nog steeds
vooral op federaal niveau geregeld.
2 Telefonisch alarmsysteem waardoor de persoon die een zender draagt, in contact kan
treden met een centrale die vraagt wat het probleem is en dienovereenkomstig handelt
(Masuy, 2006).
3 Verantwoordelijke van ADMR (Aides à Domicile en Milieu rural).
4 Federale Overheidsdienst (het vroegere Ministerie).
5 Sociale Maribel: Vermindering van de patronale bijdragen voor de niet-commerciële
sector in het kader van de wedertewerkstelling, gefinancierd door een sectorieel fonds
‘Maribelfonds’.
6 Gesubsidieerde contractuelen.
7 Aides à la promotion de l’emploi.
8 Derde arbeidscircuit.