EGF-NL/Families in beweging - Les Familles

Wie zijn de éénoudergezinnen?
P. 27
Gezinnen herdefiniëren zich en het aantal
gezinsvormen vermenigvuldigt zich in een snel
tempo. Toch leeft de grote meerderheid van de
S C È N E I Panoramische blik demografische
Belgische kinderen nog altijd in een huishouden
met hun biologische vader en moeder. De evolutie
van de gezinsvormen tussen 1992 en 2002
(zie Tabel 2) illustreert dit, maar geeft tevens de
groei aan van alternatieve gezinsvormen.
TABEL 2: KINDEREN NAARGELANG HET SOORT GEZIN IN 1992 EN 2002 IN BELGIË, PROCENTUEEL
Vader en moeder Moeder
Moeder nieuw- Vader nieuwsamengesteld
samengesteld
Vader Geen ouders
1992 86,4 8,8 2,9 0,8 0,7 0,4
2002 82,4 11,1 3,8 1,0 1,1 0,7
BRON Bonsang e.a., 2004.
Terwijl kinderloze vrijgezellen vooral mannen
zijn, staan hoofdzakelijk vrouwen aan het hoofd
van éénoudergezinnen. Als we alleen kijken
naar de kinderen die leven in een éénoudergezin,
dan stellen we vast dat 85 % van deze kinderen
met hun moeder leeft.
Meer éénoudegezinnen met een vader aan
het hoofd?
Hoewel er meer éénoudergezinnen met een
vrouw als gezinshoofd zijn, eisen steeds meer
gescheiden mannen de zorg over de kinderen
op. De hulpverenigingen voor mannen vermenigvuldigen
zich. In België neemt het aandeel
vrijgezellen enerzijds en het aantal éénoudergezinnen
anderzijds voortdurend toe. Uit de statistieken
blijkt echter dat deze toename het
grootst is bij de mannen. In 15 jaar tijd is het
percentage alleenstaande vaders met inwonende
kinderen verdubbeld (FOD Economie,
2006c). Huishoudens die enkel bestaan uit
alleenstaande moeders met inwonende kinderen
komen weliswaar vaker voor, maar hun aantal is
minder spectaculair gestegen 11 . Alleenstaande
vaders staan, net als alleenstaande moeders,
voor de uitdaging om verschillende rollen te
verzoenen en te harmoniseren. Meer nog dan
alleenstaande moeders moeten deze vaders bij
hun werkgever hun afwezigheid rechtvaardigen
als die veroorzaakt wordt door een ziek kind of
een andere familiale reden: in arbeidskringen
wordt dit soort verantwoordelijkheid immers
nog vaak naar de moeder toegeschoven.
Eénpersoonshuishoudens
en sociale vereenzaming
Ook de omvang van de huishoudens is veranderd.
Zoals eerder aangegeven, stellen we een
opvallende toename van het aantal huishoudens
vast die enkel uit alleenstaanden bestaan. Ook al
bevatten de cijfers nog samenwonenden, de stijging
van het aantal alleenstaanden roept verschillende
vragen op. Momenteel leeft ongeveer
14 % van de Belgische bevolking alleen, wat
gelijk is aan 30 % van de huishoudens. Sinds
1970 onderscheidt Brussel zich duidelijk ten
opzichte van Vlaanderen en Wallonië. In 1991
zijn de alleenstaanden, zoals in alle grootsteden,
het talrijkst aanwezig. Ze maken bijna 50 % van
de huishoudens uit. Deze trend is gekoppeld aan
het type woningen dat aanwezig is en de economische
en woonomstandigheden die ermee
gepaard gaan. De woningen zijn immers vaak
klein waardoor grotere gezinnen eerder in de