EGF-NL/Families in beweging - Les Familles

P. 295
gang tot en het verhogen van de kwaliteit van
kinderopvang en algemener, de gelijkheid tussen
man en vrouw op de arbeidsmarkt verbeteren.
De complexiteit van de problemen en de noodzakelijke
acties om te komen tot een samenwerking
tussen de verschillende actoren impliceert
een verbetering van de levensomstandigheden
van de gezinnen (publieke diensten, sociale partners,
lokale autoriteiten, ngo’s,…), zowel op het
nationale als het lokale niveau. Het is deze weg
die Frankrijk en Duitsland recent bewandelen.
Demografisch Forum
en Vooruitgangsrapport
Eerst en vooral zal de Europese Commissie elke
twee jaar een demografisch forum organiseren.
Het eerste vond al plaats in 2006. Het gaat om
een uitwisselingsplaats van ‘good pratices’ tussen
de actoren die te maken hebben met de vergrijzing
van de bevolking, maar ook om de
wetenschappelijke productie te stimuleren en
verspreiden die de relatie tussen demografie, en
haar impact, op de economie en de samenleving
bestuderen.
De werkzaamheden van het Forum geniet de
ondersteuning van een nieuwe groep gouvernementele
deskundigen die een ruimer samenwerkingsperspectief
bieden tussen de diensten die
zich bezighouden met de familiale kwesties en
de lidstaten.
Naast het Forum zal de vooruitgang besproken
worden van de noodzakelijke hervormingen die
nodig zijn om de vergrijzing aan te pakken in de
lidstaten. De juiste plaats hiervoor is een vooruitgangsrapport
dat de actieplannen van de
lidstaten, opgemaakt in het kader van de Lissabon-strategie,
als basis heeft.
Het komt erop aan om door deze twee acties de
Europese burger gevoelig te maken voor de
demografische uitdaging zodat hij/zij de veranderingen
niet ondergaat, maar een actor is in het
gebeuren en de toekomst vol vertrouwen tegemoet
gaat. Het doel van onze actie is aan te
S C È N E V Inzoomen op het gezinsbeleid
tonen hoe wij dit vertrouwen kunnen versterken
dankzij de Lissabon-strategie en de ondersteuning
bieden aan Europeanen en hun gezinnen,
een ondersteuning die beter aan hun behoeftes
voldoet.
Noten
1 European Commission (2005), Confronting Demografic Change: A New Solidarity Between
the Generations. Luxembourg: Office for Official Publications of the European Communities.
2 DUMON, W. (1998), Bevolkingspolitiek en gezinspolitiek. In: Koen Matthijs (red.), Het
gezin. Feiten vragen toekomst. Een keuze uit het werk van Wilfried Dumon. Leuven: Universitaire
Pers Leuven, pp. 53-59. (oorspronkelijk gepubliceerd in 1977).
3 UN (2004), National Population Policies 2003. New York: United Nations.
4 VAN DALEN, H. (2004), Vergrijzing, krimp en de stille opmars van bevolkingspolitiek,
Demos, 20 (September), p. 57-61.
5 Commissie over het Groenboek “Demografische veranderingen: naar een nieuwe solidariteit
tussen de generaties”, COM (2005), p. 94.
6 Terwijl kinderen ter wereld brengen nochtans de enige taak is die valt onder hun
onvermijdelijke verantwoordelijkheid.
7 Zie VIELLE, P., La sécurité sociale et le coût indirect des responsabilités familiales,
2001, Bruylant.
8 Het hieronder geschetste standpunt over de toekomst van de kinderbijslag wordt uiteengezet
in CANTILLON, B. & VAN PARIJS, P., “Kinderbijslagen: de communautaire obsessie
voorbij”, De Standaard 17 januari 1996, en VAN PARIJS, P., Solidariteit voor de
21ste eeuw, Leuven: Garant, 1997, kap.8. [VAN PARIJS, P., “Moderniser les allocations
familiales”, La Revue nouvelle 11, november 1995, 61-65, en in CANTILLON, B. & VAN
PARIJS, P., “Allocations familiales: Par delà l’obsession communautaire”, Le Soir, 19 januari
1996.]
9 VIELLE, P. & VAN PARIJS, P., “La Prime de virilité”, Le Soir, 1 december 2001.
10 Zie VANDERBORGHT, Y. & VAN PARIJS, P., L’Allocation universelle, Parijs: La Découverte,
2005.
11 Zie het bewonderenswaardige initiatief “Kinderstad” van Italiaans psycholoog Francesco
TONUCCI: http://www.lacittadeibambini.org/
12 Dit idee dat in de jaren 1930 in Frankrijk voor het eerst furore maakte, wint nu om voor
de hand liggende demografische redenen aan belang in Duitsland en Italië. Zie VAN PARIJS,
P., “The Disfranchisement of the Elderly, and Other Attempts to Secure Intergenerational
Justice”, Philosophy and Public Affairs 27 (4), 292-333; CAMPIGLIO, L., Prima le donne e i
bambini. Chi rappresenta i minorenni? Bologna: Il Mulino, 2005.
13 MAHON, R. (2006), The OECD and the Work / Family reconciliation agenda: competing
frames. In: LEWIS, J. (ed.). Children in context: changing families and welfare
states. Elgar (forthcoming); STRATIGAKI, M. (2004), The cooptation of gender concepts
in EU policies: the case of “Reconciliation of Work and Family” Social Politics, vol. 11: 30-
56.
14 CATTOIR, P. & JACOBS, D. (1998) Het gezinsbeleid in België: welke instrumenten voor
welke doelstellingen? Belgisch T. Voor Sociale Zekerheid 5-31.
15 DUMON, W. (2004), Veranderend gezinsbeleid in België. 1994-2004 (pp. 161-172) in:
VERSTAPPEN, L. (eindred.). De kern verkaveld. Gezinsbeleid in Vlaanderen, 1994-2004.
Brussel, vzw Hoger Instituut voor Gezinswetenschappen.