EGF-NL/Families in beweging - Les Familles

P. 216
Belgische rusthuizen en het beeld dat mensen
hiervan hebben. De keuze voor een rusthuis kan
gepaard gaan met veel leed, maar er zijn oplossingen
om deze overgang gemakkelijker te
maken.
GEWELD
Geweld kan niet gerechtvaardigd worden, toch
komt het meer voor dan we denken. Vrouwen
worden vooral in huiselijke kring geconfronteerd
met geweld. Eva Dirckx, stafmedewerkster
bij VIVA-SVV, argumenteert waarom men
niet vroeg genoeg kan beginnen met preventie
tegen huiselijk geweld en geeft meteen mee hoe
deze er uit kan zien.
Niet enkel vrouwen krijgen te maken met
geweld, ook oudere personen worden soms mishandeld.
Anne Moureau van netwerk Libr’âgé
bespreekt het taboe hierrond en reikt oplossingen
aan om dit te stoppen.
ARMOEDE
Kinderen kosten handenvol geld, maar moet het
aantal kinderen in een gezin dan beperkt worden
om als gezin niet in armoede te vervallen?
Prof. Van den Bosch geeft een antwoord op
deze vraag in zijn bijdrage.
Gezinnen die in armoede leven, kennen niet
enkel op financieel vlak moeilijkheden. Armoede
heeft op elk aspect van het leven een invloed.
Hierdoor is het niet altijd makkelijk om de menselijke
waardigheid te behouden. Annette Perdaens
bespreekt dit in de context van het
Brussels Hoofdstedelijk Gewest.
Jozef De Witte van het Centrum voor Gelijke
Kansen en Racismebestrijding en Françoise De
Boe van het Steunpunt tot bestrijding van
armoede, bestaansonzekerheid en sociale uitsluiting,
bespreken de impact die armoede op
een gezin heeft.
F A M I L I E S I N B E W E G I N G
De afname van residentiële zorg
ten voordele van thuiszorg
kan niet zonder extra ondersteuning
van de mantelzorg
JACOBS, Thérèse
Faculteit Politieke en Sociale Wetenschappen,
Universiteit Antwerpen
Historiek
Telkens weer worden we met de neus op de feiten
gedrukt wanneer we de resultaten van de
gezondheidsenquêtes bekijken: in ongeveer één
op vijf huishoudens is er een persoon aanwezig
die bijzondere zorg nodig heeft omwille van
ouderdom, handicap of chronische ziekte. Dit
cijfer vinden we niet enkel terug in ons land,
maar ook in de ons omringende landen. Toch is
er weinig aandacht voor in het beleid en voor
het onderzoek. Een reden kan zijn omdat het
zich afspeelt in gezinnen en het gezinsbeleid
gecodificeerd is op opvoeding en opvang. Een
andere reden is wellicht dat het fenomeen niet
gelijkmatig verspreid is over de bevolking. De
lager geschoolden worden significant meer
geconfronteerd met verminderde zelfredzaamheid,
in vergelijking met de hoogst geschoolden.
Hooggeschoolde onderzoekers en politici worden
minder geconfronteerd met de nood aan
zorg in het eigen leefmilieu.
Er is echter een kentering te ontwaren, zowel in
België als in Europa. Het begrip ‘mantelzorg’
verwerft langzaam maar zeker een plaats in het
denken én handelen over zorg. Daarmee komen
de vele inspanningen die huisgenoten, familieleden,
buren en vrienden zich getroosten aan de
oppervlakte; ze worden onderwerp van onderzoek,
ze leiden tot zelforganisatie en mobilisatie
en dat effent het pad om gepaste beleidsmaatregelen
te ontwerpen.
In Vlaanderen kwam deze dynamiek in een
hogere versnelling bij de voorbereiding en uit-