EGF-NL/Families in beweging - Les Familles

worden met vrouwelijke specialisten (zodat niet
enkel mannen geïnterviewd worden in de specialistenrol)
maken duidelijk dat ook binnen de
mediawereld iets, zij het langzaam, verandert.
Hoe kan de media en het onderwijs omgaan met
de diversiteit aan gezinstypen en de voorstelling
van man- en vrouwbeelden?
Waar zijn de ‘nieuwe’ mannen
en vrouwen?
P. 301
Eén opvallende vaststelling in dit boek is dat
wanneer we kijken naar gezinnen en de
problemen die zij kennen, we in de eerste plaats
uitkomen bij de vrouw in het gezin. De problematiek
van oudere personen, die steeds langer
leven en hulp nodig hebben, draait vooral om
vrouwen, want zij blijken het vaakst mantelzorg
te verlenen. De zorg over de ouder wordende
ouders valt voornamelijk in hun handen, net
zoals de opvang van kleinkinderen die vooral
door grootmoeders langs moeders zijde gebeurt
(Casman & Jamin, 2006). Ook op het gebied
van de combinatie van verschillende levenssferen
zijn het de vrouwen die de grootste afweging
moeten maken. Als een koppel beslist om
kinderen te krijgen, wordt de keuze om (tijdelijk)
te stoppen met werken meestal door de
vrouw gemaakt. Aan haar wordt immers de rol
van echtgenote en moeder toebedeeld. We zijn
nog ver verwijderd van een algemene gelijkheid
tussen mannen en vrouwen. Zelfs nu vrouwen
goed vertegenwoordigd zijn in het onderwijs,
kiezen zij voor andere studies. Eens zij beginnen
te werken, zullen haar professionele keuzes
anders zijn dan zijn keuzes. Het is immers niet
zo dat wanneer vrouwen op gelijke wijze aanwezig
zouden zijn op de arbeidsmarkt, zij
daarom ook dezelfde posities zouden bekleden
als mannen. Vrouwen zijn minder beschikbaar
en mobiel in vergelijking met mannen en werken
vaker deeltijds (Gavray, 2003; Soens e.a.,
Besluit: het doorbladeren van het fotoalbum
2005). De totale scheiding van mannelijke en
vrouwelijke rollen in het gezin, zoals dat bijna
standaard was ten tijde van het mannelijke kostwinnersmodel,
is verdwenen. De waardenverandering
ten aanzien van wat mannelijk en
vrouwelijk is, werd sinds de jaren 1960 danig
door elkaar geschud. Professionele activiteit van
vrouwen wordt aanvaard en maakt deel uit van
de vrouwelijke identiteit. Toch blijven doorheen
deze nieuwe evolutie de maatschappelijke beelden
van mannelijkheid en vrouwelijkheid doorspelen.
De substantiële verschillen tussen de
rollen komen zowel in het huiselijke leven als op
het werk naar voren (Lipovetsky, 1997).
Taakverdeling binnen het gezin
Het idee dat thuis, in het gezin zelf, de taken
door beide partners kunnen opgenomen worden
naargelang hun beschikbaarheid, vindt ingang.
Taken die vroeger alleen aan vrouwen werden
toebedeeld, worden vandaag ook door mannen
gedaan. Dit gebeurt vooral in gezinnen waar de
man hoger opgeleid is en de vrouw tevens actief
is op de arbeidsmarkt. In België zien we een
lichte stijging van vaders in een echtscheidingssituatie
die de zorg over hun kind(eren) willen
opnemen. Het aantal vaders aan het hoofd van
een éénoudergezin stijgt ook, zij het zeer traag
(FOD Economie, 2006c). Wat het opnemen van
het vaderschapsverlof betreft, stijgt ook hier het
aantal aanvragen. Tussen 2003 en 2004 bedroeg
deze stijging 7 %. Ook het aantal opgenomen
dagen van dit verlof steeg met 7 % in deze periode.
Er zijn echter enkel cijfers beschikbaar
vanaf dag vier 1 (X, 2006). Mannen komen dus
steeds duidelijker in het vizier al botsen zij op
heel andere problemen binnen het gezin: hij
neemt nog steeds een klein aandeel van de
taken in het gezin op zich, maar het is tevens zo
dat zijn wens om voor de kinderen te zorgen een
veel grotere impact heeft op zijn carrière