EGF-NL/Families in beweging - Les Familles

P. 113
ving, maar je moet met twee zijn om ervan te
kunnen profiteren.
Een ander voorstel was het thuiswerk op te
waarderen om op die manier een betere combinatie
tussen werk en gezin te bewerkstelligen.
Bent u hier voor te vinden?
Thuis werken heeft absoluut niets te maken met
een betere combinatie tussen werk en gezin. Om
het heel cru te stellen: ofwel werk je thuis, ofwel
zorg je voor je kind. Het is complete onzin om te
denken dat je thuis kan werken met een baby
aan je voeten. Je moet die dingen compleet van
elkaar loskoppelen. Als je als overheid thuiswerk
wil stimuleren, dan doe je dat om het
mobiliteitsprobleem op te lossen. Als bedrijf
probeer je op die manier te zorgen dat je minder
huur moet betalen omdat niet al je werknemers
gelijktijdig aanwezig zijn of omdat het voor de
mensen zelf productiever is om thuis te werken.
Het heeft niets te maken met de opvang van
kinderen.
Moet de wetgever bedrijven verplichten om kinderopvang
te voorzien op de werkvloer?
Om economische redenen ben ik hier absoluut
tegen. Bedrijven hebben het nu al zo moeilijk om
zichzelf staande te houden in de geglobaliseerde
wereld. Hoe meer verplichtingen je een bedrijf
gaat opleggen, hoe groter de kans dat zij delokaliseren
naar andere landen.
Kinderopvang behoort trouwens niet tot de
kernactiviteiten van de bedrijven. Bedrijven
hebben steeds meer de neiging om alles wat niet
tot hun core-business behoort uit te besteden.
Kinderopvang is geen taak van het bedrijf en
moet er niet door georganiseerd worden. Wat
wel kan, is dat een bedrijf contracten afsluit met
onthaalmoeders of met crèches zoals in Nederland.
Bedrijven kopen een paar plaatsen in de
kinderopvang die ze aan werknemers met kinderen
kunnen bieden. Dat zie ik perfect moge-
S C È N E I I Inzoomen op gezinnen en arbeid
lijk, maar kinderopvang op de werkplek zelf is
zowel economisch, als sociaal niet nuttig.
In de Universiteit Hasselt hebben wij een onderzoek
gedaan bij het personeel naar de behoefte
aan kinderopvang. Het antwoord was heel duidelijk.
Werknemers verlangen daar niet naar. Zij
hebben nood aan kinderopvang dicht bij de
woonplaats. Je kan ook moeilijk je kinderen mee
op de trein nemen of in de auto zetten als je bijvoorbeeld
van Hasselt naar Brussel moet pendelen.
Dat ga je je kind toch niet aandoen.
Nu, het is wel zo dat in sommige bedrijven en
organisaties, en vooral daar waar veel vrouwen
met flexibele uurroosters werken, er opvang
georganiseerd wordt. Een ziekenhuis heeft vaak
een crèche en daar is het ook heel makkelijk te
organiseren. Laat dus de organisaties en bedrijven
zelf beslissen of het kinderopvang al dan
niet organiseert.
Vindt u dat een kind ook slechts voor enkele
uren naar de kinderopvang mag gaan zodat de
moeder bijvoorbeeld inkopen kan gaan doen?
Indien dit praktisch organiseerbaar is, waarom
niet. Dit moeten de diensten of onthaalmoeders
zelf beslissen. Ik vrees alleen voor de administratieve
rompslomp.
Moet de ouder die beslist om te stoppen met
werken om bij de kinderen te blijven ook een
loon uitbetaald krijgen?
Via fiscale vrijstellingen krijgt de ouder die niet
werkt in de praktijk een loon uitbetaald. Zo is
het huwelijksquotiënt een vrij grote compensatie
voor huisvrouwen (en -mannen). Bovendien is
er het systeem van de werkloosheid voor alleenstaande
moeders die onbeperkt in tijd een uitkering
ontvangen als gezinshoofd. Dit is geen
riante uitkering, maar wel voldoende om werkincentives
voor deze vrouwen erg te verminderen.
Daarnaast is er nog het ouderschapsverlof,
de loopbaanonderbreking,… Er bestaat wel