Gacovic Od romanskog stanovnistva do Rumuna Timocana (VII-XVI vek) knjiga III (1)
VI Nastanak i razvoj romanskog/rumunskog jezika i (supstratni) leksički ostaci ovog u prizrensko- timočkom dijalektu kao pokazatelji kontinuiteta Vlaha/Rumuna na prostoru Timocke zone VI - 1. Jezik Vlaha/Rumuna Timotke zone uvodne napomene VI 2. Istorijski izvori o podunavskom latinitetu i nastanku rumunskog jezika VI 3. Leksika Vlaha/Rumuna Timočke zone VI 4. Formiranje leksike - Izvedene ili nasleđene leksike VI 5. Morfologija rumunskog jezika VI 6. Grčke pozajmice u latinskom i rumunskom jeziku VI 7. Slovenske pozajmice u latinskom rumunskom jeziku i obratno VI 8. Turske pozajmice u rumunskom jeziku VI 9. Druge leksi¢ke pozajmice VII Fonetika rumunskog jezika . VIII Balkanizmi i leksički ostaci rumunskog jezika u prizrensko-timočkom dijalektu i argoima na _ prostoru Timok-Osogovo-Sara IX Onomastika Vlaha kao pokazatelj romaniteta na Balkanu sa posebnim osvrtom na Timočku zonu IX 1. Lična imena Braničevskog subašiluka 1467 godine IX 2. Lična imena Vidinskog sandžaka po popisu iz 1478/81. godine X Romansko/Rumunsko i drugo stanovništvo Timočke zone u svetlu toponomastike
VI Nastanak i razvoj romanskog/rumunskog jezika i (supstratni) leksički ostaci ovog u prizrensko- timočkom dijalektu kao pokazatelji kontinuiteta Vlaha/Rumuna na prostoru Timocke zone
VI - 1. Jezik Vlaha/Rumuna Timotke zone uvodne napomene
VI 2. Istorijski izvori o podunavskom latinitetu i nastanku rumunskog jezika
VI 3. Leksika Vlaha/Rumuna Timočke zone
VI 4. Formiranje leksike - Izvedene ili nasleđene leksike
VI 5. Morfologija rumunskog jezika
VI 6. Grčke pozajmice u latinskom i rumunskom jeziku
VI 7. Slovenske pozajmice u latinskom rumunskom jeziku i obratno
VI 8. Turske pozajmice u rumunskom jeziku
VI 9. Druge leksi¢ke pozajmice
VII Fonetika rumunskog jezika . VIII Balkanizmi i leksički ostaci rumunskog jezika u prizrensko-timočkom dijalektu i argoima na _ prostoru Timok-Osogovo-Sara
IX Onomastika Vlaha kao pokazatelj romaniteta na Balkanu sa posebnim osvrtom na Timočku zonu
IX 1. Lična imena Braničevskog subašiluka 1467 godine
IX 2. Lična imena Vidinskog sandžaka po popisu iz 1478/81. godine
X Romansko/Rumunsko i drugo stanovništvo Timočke zone u svetlu toponomastike
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ZAKLJUČAK<br />
Romanizacija srednjobalkanskih plemena je započela, takoreći, od<br />
prvih kontakata s rimskom vojskom, posebno od uspostavljanja rimske vlasti<br />
i formiranja provincije Moesiaa, i bila je <strong>do</strong>vršena sredinom <strong>III</strong> <strong>vek</strong>a, , mada<br />
je u pojedinim segmentima trajala i <strong>do</strong> kraja VI — početka <strong>VII</strong> <strong>vek</strong>a, kada<br />
definitivno prestaje <strong>do</strong>seljavanjem slovenskih plemena. Romanizovane<br />
starosedeoce Timočke zone, koji se u srednjo<strong>vek</strong>ovnim izvorima nazivaju<br />
opštim imenom Vlasi, a u novijoj literaturi Rumuni Timočani, pratimo u<br />
kontinuitetu kroz sva istorijska zbivanja <strong>do</strong> kraja <strong>XVI</strong> <strong>vek</strong>a.<br />
Romanizatorska delatnost prvih formacija rimske vojske osećala se<br />
najpre nad Dardancima, a onda Mezima, Tribalima i Skordiscima,<br />
plemenima koja su <strong>do</strong>čekala i nužno prihvatila rimsku vlast i na području<br />
Timočke zone. Na osnovu sačuvanih izvora i natpisa prikazali smo, u<br />
najkraćim crtama, prostor njihovog obitavanja i etničku pripadnost, koja je, u<br />
slobodnoj interpretaciji, ilirska, tračka i keltska, i koja u procesu<br />
romanizacije <strong>do</strong> kraja antičkog perioda uglavnom nestaje.<br />
Formiranje provincije Moesia, kao i formiranje Moesia Superior<br />
nakon početka rata sa Dačanima i smeštaj rimskih vojnih formacija u njoj,<br />
<strong>do</strong>velo je <strong>do</strong> pojačane romanizacije <strong>do</strong>morodačkog stanovništva na limesu, a<br />
i u unutrašnjosti provincije. Stalnž logori prvih mezijskih trupa pre i posle<br />
formiranja provincije Moesia Superior su, po svoj prilici, bili u Singidunumu<br />
(Simgidunum, IV Scythica, IV Flavia) ili Viminacijumu (Viminacium, IV<br />
Scythica, <strong>VII</strong>I Augusta, <strong>VII</strong> Claudia), Margumu (IP Flavia), Eskusu (V<br />
Mace<strong>do</strong>nica), Novama (<strong>VII</strong>I Augusta) i Raciariji (X<strong>III</strong> Gemina). Pored<br />
legija, u utvrdenjima Gornje Mezije bili su stacionirani i pomoćni odredi, ale<br />
ikohorte.<br />
Vojni logor za pomoéno odeljenje <strong>do</strong>mace milicije, pod nazivom<br />
auxilium Margense, ili za odeljenja dunavske flote, koja nosi naziv classis<br />
Stradensis et Germensis bio je smešten u Margumu, zatim je jedan cuneus<br />
equitum promotorum bio smešten u Viminaciumu, a kohorta II Hispanorum,<br />
I Cretum i ala I Pannoniorum, kao i dva odreda, cuneus equitum<br />
sagittariorum i milites Vincentienses, regrutovana verovatno u obliZznjem<br />
mestu Vinceia, nalazili su se u Lederati. Sedište komande dva odreda,<br />
cuneus equitum Constantiacorum i cuneus equitum Dalmatarum bilo je<br />
smesteno u kastelu Pincum, <strong>do</strong>k se u vicus Cuppae nalazila cohors I Flavia<br />
Hispanorum i verovatno cohors P Hispanorum kao i cuneus ecuitum<br />
Dalmatarum, auxilium Cupense i cohors II Campestris. Pored već<br />
navedenih, mnogi pomoćni odredi nalazili su se u obliznjim manjim<br />
utvrdenjima duž limesa, kao što su 7Taliata, Transdierna, Pontes, Egetae,<br />
Novae, Smornae (Zmirnae), Ad Scrofulas i mnoga druga.
Change language