Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

Gollo euenit ut quaestio esset difficillima. secum sibilauit,
etiam non respondit; susurrauit atque balbutiuit.
post tempus nonnullum Bilbo fiebat impatiens. “itaque,
quid est?” inquit. “responsum non est aeneum feruens, ut tu
clamosus cogitare uideris.”
“opportunitatem nobis da; det nobis opportunitatem, mi
pretioss – ss – sse.”
sed subito Gollum meminerat se iampridem furatum
esse nidos, atque se sub ripa fluminis sedisse, auiam suam
docuisse, auiam suam docuisse ut illa sugeret – “ouaa!”
sibilauit. id est ouaa!” tum rogauit:
Orcus,
taciturna.
cum nullis animis uiuit, tam frigidus
non sitiens haurit, lorica cum
uicissim putauit id esse facillimum, quod semper de
responso cogitabat. hoc autem tempore aliquid melius non
meminisse potuit, adeo a quaestione ouorum commotus
est. nihilominus quaestio Bilboni misero difficilis fuit, qui
numquam negotium cum aqua habuit, si eam uitare potuit.
ego puto te scire responsum, sane, aut id conicere posse
quam facilius tam nictare, quia domi commode considis
neque periculum ut comedaris habes, quod cogitationem
tuam commouebit. Bilbo consedit atque gulam purgauit
semel aut iterum, sed responsum uenit nullum.
post nonnullum tempus Gollum secum laetus sibilauit: