Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

super paludes subter astra
quis secat et laceratque nimbos.
solumque Montem praeterit irritum,
draconis antrum desuper incidit;
hic rupibus caliginosis
flectitur aere fumus ater.
terris relictis, spiritus euolat
noctu peragrans alta per aequora;
nunc nauigat remisque luna
aeriis salientia astra.
Bilbone iterum nutare incipiente, subito surrexit
Gandalphus.
qui “nunc est dormiendum,” inquit, “– nobis, sed non,
puto, Beorni. in hac aula arte atque tute requiescamus, sed
cauete ne obliuiscamini quid Beorn dixisset antequam a
nobis discessit: nolite foris errare donec sol ortus est, aut
in periculum uocabimini.”
Bilbo inuenit lectos iam depositos esse ad latus aulae,
in quasi suggesto sublato inter columnas et parietem
exteriorem. ei erat * culcitula straminea atque stragula
lanata. in quibus laetissimus se inuoluit, etsi aestas fuit.
igne deficiente obdormiuit. nihilominus nocte experrectus
est; ignis in fauillas paucas ceciderat, nani et Gandalphus,
ita e spirantibus uisum est, dormiebant; macula alba in
solo e luna alta uenit, quae per foramen-fumum in tecto