Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

aliquibus, et subinde nano aut agricola, qui suum negotium
agens leniter gressus est. tum ad terras, in quibus populus
inusitate locutus est atque carmina numquam prius a
Bilbone audita cantauit, aduenerunt. nunc longe in
Desolatas-terras ierunt, ubi incolae nulli manserunt,
deuersoria nulla, et uiae sensim peiores fiebant. non longe
in fronte colles fuerunt uasti atque deserti, altius et altius
surgentes, tenebrosi cum arboribus. in aliquibus quorum
fuerunt castra uetera specie mala, quasi ab hominibus
scelestis aedificata. omnia esse caliginosa uisa sunt, nam
caelum illo die intempestiuum factum est. plerumque
tantum bonum fuerat quantum Maius esse potest, etiam in
fabulis iucundis, sed nunc frigidum uuidumque fuit. in
Desolatis-terris considere, quandocumque potuerunt,
coacti erant, quae saltem fuerunt aridae.
“mox Iunium futurum esse miror,” Bilbo aspersus
mussauit dum pone ceteros in calle ualde lutoso sequitur.
post tempus theae fuit; multum pluuit, per totum diem
pluuerat; cucullus eius in oculis destillabat, amiculum eius
plenum aquae erat; mannus eius fessus erat atque saxis
offendebat; ceteri tam stomachosi erant ut non loquerentur.
“et non dubito quin pluuia in uestes aridas atque saccos
cibi ineat,” Bilbo cogitauit. “effracturae atque omnibus de
ea re maledic! utinam ego domi essem in foramine grato
iuxta focum, cum aeneo cantaturo!” non fuit ultimum
tempus in quo id uoluit!
etiam nani, numquam se reuertentes aut hobbitum