Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

nanus pinguis fremuit. “res omnino miser est. ego cum
Thorino, barba cuius semper longius crescat, non
dissentire audebo; nihilominus ille nanus cum ceruice
rigida semper erat.”
“non tam rigida quam crura mea,” Bilbo inquit.
“scalarum et meatuum saxorum me taedet. multa dem ut
gramina ad digitos pedum sentiam.”
“ego multa dem ut potionem fortem in gula mea et
lectum mollem post cenam bonam sentiam!”
“illa tibi dare non possum, dum obsidemur. sed diu
uigilias non seruaui, et partem tuam pro te habebo, si id
tibi placet. hac nocte non est somnus in me.”
“tu es bonus, Domine Baggins, et quod obtulisti benigne
accipiam. si aliquid animaduertendum sit, caue ut me
primum excites! in conclaui interiore ad sinistram, quod
non procul abest, iacebo.”
“exi!” Bilbo inquit. “te media nocte excitabo, ut tu
uigilem proximum excites.”
quam primum Bombur exiit, Bilbo, anulo induto et fune
ligato, super murum delapsus, afuit. circa quinque horas
ante eum habuit. Bombur dormiebat (qui quandocumque
dormire poterat, et ex quo facinus audax in silua, semper
somnia pulchra, quae tunc habuerat, recipere conabatur);
et ceteri cum Thorino occupati sunt. parum ueri simile est
aliquos, etiam Filium uel Kilium, in murum exituros esse
donec eis opus fuit uigilias seruare.
omnia omnino tenebrosa erant, et mox uia, cum a semita