Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

aceruo auri atque se fame enecandum, dum uos hic
sedetis.”
“ita id faciat!”Vates inquit.“talis stultus fame enecari
meret.”
“ita uero,” Bilbo inquit. “sententiam tuam intellego.
nihilominus, hiems cito appropinquat. mox tibi erunt nix et
nescio qua cetera, et commeatus erunt difficiles – etiam
dryadibus, ut puto. porro, erunt difficultates aliae. num
Dainum atque nanos e Collibus Ferreis audiuisti?”
“iampridem audiuimus; sed quid ille nostra interest?”
rex rogauit.
“ita putaui. uideo me nuntium habere, quod uos non
habetis. Dainus, mihi licet uobis dicere, nunc minus quam
iter bidui abest, qui secum quingentos nanos minimum
habet – multi quorum in bellis diris inter nanos
gobelinosque periti sunt, de quibus sine dubio audiuistis.
cum aduenerint, res erunt aduersae.”
“cur hoc nobis dicis? prodisne amicos tuos, uel
minarisne nobis?”Vates dure rogauit.
“carissime Vates!” Bilbo stridit. “noli festinare!
numquam obuiam populo tam suspicioso ii! ego solum
molestiam pro omnibus, qui in re uersantur, uitare conor.
nunc uobis condicionem feram!”
“illam audiamus!” inquiunt.
“illam uideatis!” ille inquit. “ecce hunc!” et
Arkenlapidem extulit, et inuolucrum eiecit.
Rex-dryadym ipse, oculi cuius res admirandas atque