Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

es uidere assuescebant, aliquando e uia festinantes et post
truncos arborum discurrentes aspicere poterant. erant
etiam sonitus insoliti, grunnitus, rixantia, et cursitantia in
uirgultis, et inter folia quae in locis humi siluae densa sine
fine aceruata iacebant; sed illa, quae sonitus emittebant,
uidere non potuit. res pessimae, quae uiderunt, erant
* aranea: aranea atra densaque filis mirifice crassissimis,
paene ab arbore ad arborem praetentis, aut in ramis
inferioribus in utroque latere eorum tortis. erant nulla trans
semitam praetenta, sed utrum magia nonnulla eam apertam
conseruaret an qua ratione altera coniecere non potuerunt.
mox siluam, quae etiam minus spei finis offere uisa est,
tam effuse quam cuniculos gobelinorum oderant, odisse
coeperunt. illis autem prorsus atque prorsus pergendum
est, diu postquam aspectui solis et caeli aegrescebant, et
sensum uenti in uultibus desiderabant. sub tecto siluae erat
nihil motus aeris, quae per aeternum erat immota atque
tenebrosa atque opressa. quam rem nani etiam, qui
cuniculos agere solebant et temporibus nonnullis sine luce
solis diu habitabant, senserunt; sed hobbitus, cui foramina
placent colendi causa sed non dies aestatis transigendi,
sensit se lente suffocari.
noctes erant pessimae. tum tenebrosa-pix erat – non
quae tu tenebrosam-picem appelles, sed enimuero pix:
adeo nigra ut uerum nulla uidere posses. Bilbo manum
ante narem agitare conatus est, sed eam uidere nequaquam
potuit. re uera, fortasse non ueri simile est di cere eos