Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

umquam loquebatur dum nani in Oppido-Lacus manent, et
Bilbo curabat se numquam euanescere. uerumtamen, ut
puto, plura coniecta quam nota sunt, quamquam Dominus
Baggins certe quasi paulum arcanum erat. nihilominus rex
nunc mandatum nanorum cognouit, saltem putauit se id
cognoscere, itaque secum dixit:
“ita fiat! uidebimus! me inuito thesaurum nullum per
Mirksiluam redibit. sed puto omnes illos ad finem malum
peruenturos esse, qui illis dignus erit!” qui sane nanis
pugnandis atque necandis tales dracones qualis Smaugem
non credidit, et uehementer suspicatus est illos effracturam
aut aliquid simile conaturos – quae res monstrauit eum
esse dryadem sapientem, et sapientiorem quam homines
oppidi, quamquam non satis recte coniecit, ut in fine
uidebimus. hic, exploratoribus suis emissis circum litora
lacus et tam longe ad septentrionem ad Montem, quam ire
ausi sunt, mansit.
hebdomadibus duabus praeteritis, Thorinus de discessu
cogitare coepit. ardore in oppido manente nunc tempus fuit
ad auxilium adipiscendum. si morando omnibus frigescere
liceat, res sit inutilis. itaque cum Domino atque
consiliariis locutus, dixit mox se et copiam suam ad
Montem progredi debere.
tum primum Dominus stupefactus est et paulo timuit; et
miratus est num Thorinus saltem esset ab antiquis regibus
ortus. numquam cogitauit nanos re uera ad Smaugem
appropinquare ausuros esse, sed credidit eos esse