Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

erit.
quae fuit spes draconis. si omnes in lintres ascenderint,
res nequaquam ei erit cura. nam uenando illos sibi ludos
facere possit, uel illi morentur donec fame enecuerint.
illis, qui terram attingere conabantur, se parauerit. mox in
animo habuit omnes siluas litoris inflammare et omnem
agrum atque pascua torrere. modo in luso temptandi
oppidum gaudebat magis quam per annos in aliquo gauisus
est.
sed adhuc manus sagittariorum adfuit, qui inter domus
flagrantes terram suam tenebant. dux quorum fuit Vates,
uocis-durae et speciei-durae, cuius amici eum
accusauerant quod diluuios atque pisces uenenatos
praedixerat, quamquam eum animo magno et fortique esse
existimauerunt. ille ab stirpe Girionis, Domini Conuallis,
mulier et puer cuius e ruinis secundo Flumine Fluenti
multo ante effugerant, ortus est. nunc sagittas ex ingenti
arcu taxeo emittebat donec omnes praeter unam
defecerunt. flammae iuxta eum erant. comites eum
deserebant. arcum nouissime intendit.
repente e tenebris aliquid ad umerum eius uolitauit.
horruit – sed solum fuit senex turdus, qui impauidus iuxta
aurem eius insedit et nuntium ei tulit. linguam cuius ille
admiratus inuenit se intellegere posse, nam a gente
Conuallis fuit.
ille “morare! morare!” ei dixit. “luna oritur. lacunam
pectoris sinistri quaere, dum ille super te uolat et se