Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

patefecit.
alii cantus fuerunt ueteres; sed alii fuerunt nouiores, qui
fidenter de repente mortuo draconis et oneribus donorum
diuitum secundo flumine descendentibus ad Oppidum-
Lacus loquebantur. hi plerumque a Domino incitati sunt,
qui nanis non multo placuerunt, sed interim illi bene
contenti cito pingues et ualidi rursus fiebant. re uera, intra
hebdomadem, in texto operoso coloribus ad ipsos idoneis
uestiti, barbis pexis atque tonsis, gressibus superbis,
omnino reualescerunt. Thorinus se gerebat atque
ambulabat quasi regnum suum iam receptum esset et
Smaug minutatim consecatus esset.
tum, sicut ille dixerat, humanitas nanorum erga
hobbitum paruum cottidiano crescebat. non iam gemuerunt
uel mussauerunt. salutem ei propinauerunt et eum
permulserunt et in eum maxime laborauerunt; quae res fuit
merita, nam ille sentit se non praecipue iucundum esse.
nec aspectus Montis nec cogitationis draconis oblitus est,
et porro grauedinem atrocem habuit. per tres dies
sternebat atque tussibat, neque exire poterat, et postea
etiam sermones in epulis circumscripsit ut solum diceret
“gratiab tibi ago baxibam.”
interim, Dryades-Siluestres cum oneribus suis aduerso
Flumine-Siluestri redierant, et in aula regis fuit magna
commotio. quid accidisset duci custodum et promo
numquam audiui. nihil, sane, de clauibus aut cupis