Hobbitus Ille The Latin Hobbit - Latin for everyone!

quod eum e proelio paulisper posuit. Bilbo optimum, quod
facere potuit, fecit. cepit crus Tomae – quam optimum
potuit, nam id fuit tantum densum quantum truncus arboris
– sed, cum Tomas fauillas in uultum Thorini calcitraret, in
summa dumeta aliqua reuoluens iactus est.
propter hoc, Tomas ramum in dentes suos recepit, atque
unus quorum e fronte fractus est, quae res eum ululare
coacta est, mihi licet te dicere. sed nunc cum maxime
Gulielmus a tergo aduenit et saccum supra caput Thorini
usque ad digitos pedum eius posuit. itaque pugna finita est.
sane nunc in molestia bene fuerunt: omnes in saccis
alligati sunt dum tres trolla irata (dua cum adustis et
contusionibus, quas in memoria habuerunt) iuxta eos
sedent, iurgantia utrum eos lente torreant, an subtiliter
consecent et coquant, an in eos singulos sedeant et eos in
iure congelato comprimant; dum Bilbo, uestibus atque
pelle scissis, in summo dumeto sedet nec se mouere audet
metuens ne eum audiant.
tum ipsum Gandalphus rediit. nemo autem eum uidit. iam
trolla constituerant ut nanos nunc torrerent tum eos serius
ederent – hoc fuit consilium Berti, et, postquam inter se
iugauerunt, huic omnes assensi sunt.
“torrere eos nunc est res inutilis, quae totam noctem
consumat,” uox quaedam inquit. Bertus eam esse Gulielmi
putauit.
“noli iterum incipere iurgium, Rostrum,” inquit,“aut id